Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2019/1414 Esas 2019/3677 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
23. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/1414
Karar No: 2019/3677
Karar Tarihi: 18.09.2019

Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2019/1414 Esas 2019/3677 Karar Sayılı İlamı

23. Hukuk Dairesi         2019/1414 E.  ,  2019/3677 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

    K A R A R

    Davacı vekilince, davacı kuruma bağlı ... Devlet Hastanesi Baştabipliğinde yapılan temizlik ihalelerini alan davalı firmalarda 1999 ile 2005 yılları arasında çalışan ..."nın, 04.12.2008 tarihinde ilgili şirketlerde çalışmış olduğu dönemlerle ilgili olarak kıdem ve ihbar tazminatı, fazla mesai ve hafta tatili ve genel tatil ücretine ilişkin olarak davacı kurum aleyhine ... 4. İş Mahkemesinde alacak davası açtığını, yapılan yargılama sonucunda davanın kabulüne karar verildiğini alacaklı vekili tarafından icra takibi yapıldığını davacı kurum tarafından 43.055,42 TL ödendiğini davalıların bundan sorumlu olduğunu belirterek tahsil istemli dava açmıştır.
    Davalılara usulüne uygun tabligat yapılmasına rağmen duruşmaya katılmamışlar ve davaya cevap vermemişlerdir.
    Mahkemece verilen karar davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 13. Hukuk Dairesince yerel mahkeme kararının onanmasına karar verilmiştir.
    Bu kez davacı vekilince karar düzeltme talebinde bulunulmuştur.
    Hizmet alım sözleşmesine istinaden yüklenici tarafından çalıştırılan işçilerin işçilik alacaklarından dolayı işçiye karşı işveren ve yüklenicinin birlikte sorumlu olması iş mevzuatı gereğidir. İşçiye ödenen bedelin rücuen talep edilmesi halinde ise taraflar arasında imzalanmış sözleşme hükümleri uygulanacaktır. Sözleşme uyarınca işçilerin yüklenici işçisi olduğu sabittir. Sözleşme bedelinin içinde işçiye ödenecek her türlü ödeme de bulunmaktadır. Bu nedenle kıdem tazminatının tamamından işçiyi çalıştırdıkları süreyle orantılı olarak yüklenici şirketlerin, ihbar tazminatı ve izin ücretinden ise son işverenin sorumlu olduğu düşünülerek talep edilen alacağın yukarıda belirlenen ilkelere göre çözümlenmesi gerekirken kısmen kabulü doğru olmamıştır.
    SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin karar düzeltme isteminin kabulü ile Yargıtay 13. Hukuk Dairesinin 24/05/2018 tarih, 2018/1436 Esas 2018/6226 Karar sayılı ilamının kaldırılarak yukarıdaki gerekçelerle davacı vekilinin temyiz taleplerinin kabulü ile hükmün davacı yararına BOZULMASINA, 18.09.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.




    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.