Sahte fatura kullanma - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/1061 Esas 2020/7226 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/1061
Karar No: 2020/7226
Karar Tarihi: 14.12.2020

Sahte fatura kullanma - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/1061 Esas 2020/7226 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen 2019/1061 E., 2020/7226 K. numaralı kararda, sahte fatura kullanmaktan sanığın mahkum edildiği ancak katılan vekilin vekalet ücreti ile sınırlı temyiz talepleri nedeniyle kararın düzeltilmesi gerektiği belirtilmiştir. Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca maktu vekalet ücretine hükmedilmemesinin yanı sıra, TCK'nin 53. maddesinin Anayasa Mahkemesi tarafından 08.10.2015 tarihli iptal kararı uyarınca uygulanmasında zorunluluk olduğu belirtilmiştir. Bu nedenle, hükmün bozulması ve düzeltilmesi gerektiği, sanığın hüküm fıkrasına ek olarak 1500 TL vekalet ücretinin katılana verilmesi gerektiği belirtilmiştir. TCK'nin 53. maddesinin 1 ve 2. fıkraları ile 3. fıkrasının birinci cümlesinin uygulanması gerektiğinin belirtilmesi ve hükümlerin düzeltilerek onanması kararlaştırılmıştır. Detaylı ve açıklayıcı bir şekilde eklenmesi istenen kanun maddeleri ise 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 321. ve 322. maddeleridir.

11. Ceza Dairesi 2019/1061 E. , 2020/7226 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura kullanma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Sanık müdafinin mahkumiyet hükümlerine yönelik, katılan vekilinin ise vekalet ücreti ile sınırlı temyiz taleplerinin incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, mahkemenin oluşa uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz taleplerinin reddine, ancak;
1-Sanığın mahkumiyetine karar verildiği halde kendisini vekil ile temsil ettiren katılan lehine hüküm tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca maktu vekalet ücretine hükmolunmaması,
2-5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı uyarınca uygulanmasında zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz talepleri bu nedenlerle yerinde görüldüğünden 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca hükümlerin BOZULMASINA; ancak yeniden duruşma yapılmasını gerektirmeyen bu hususların 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, sanık hakkında kurulan hüküm fıkrasına "katılanın kendisini vekil ile temsil ettirdiği anlaşıldığından, hüküm tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca takdir edilen 1500 TL vekalet ücretinin sanıktan alınıp katılana verilmesine" ibaresinin eklenmesi; TCK"nin 53. maddesinin uygulanması ile ilgili bölümlerin hüküm fıkralarından çıkarılması ve yerine ""Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli iptal kararından sonra oluşan duruma göre, sanık hakkında TCK"nin 53. maddesinin 1 ve 2. fıkraları ile 3. fıkrasının birinci cümlesinin uygulanmasına"" ibaresinin yazılması suretiyle, sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 14.12.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.