Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2016/3697 Esas 2018/271 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalılar ... ve ... aleyhine 21/10/2014 gününde verilen dilekçe ile basın yoluyla kişilik haklarının ihlalinden kaynaklanan manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın davalılardan ... yönünden pasif husumet yokluğundan reddine, diğer davalı .... yönünden kısmen kabulüne dair verilen 17/12/2015 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi taraflar vekillerince süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalıların tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2- Davacının diğer temyiz itirazına gelince;
Dava, yayın yoluyla kişilik haklarının ihlalinden kaynaklanan manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın davalı ... yönünden pasif husumet yokluğundan reddine, diğer davalı ... yönünden ise kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Davacı vekili, dava dilekçesinde 10.000,00 TL manevi tazminat talep etmiş, 04/09/2015 havale tarihli dilekçesiyle de, davalı ... Gazetesi’nden 9.900,00 TL, davalı ...’dan ise 100,00 TL manevi tazminatın alınmasına karar verilmesini istemiştir. Mahkemece, davalı ... yönünden davanın pasif husumet yokluğundan reddine ve husumet yokluğu nedeniyle reddedilen miktar üzerinden 1.500,00 TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalı ...’a ödenmesine karar verilmiştir.
Karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi’nin 7. maddesinin 2. fıkrasında “Davanın dinlenebilmesi için kanunlarda öngörülen ön şartın yerine getirilmemiş olması ve husumet nedeniyle davanın reddine karar verilmesinde, davanın görüldüğü mahkemeye göre tarifenin ikinci kısmının ikinci bölümünde yazılı miktarları geçmemek üzere üçüncü kısımda yazılı avukatlık ücretine hükmolunur.” hükmü ile aynı tarifenin 13. maddesinin 2. fıkrasında ayrıca hükmedilen ücretin kabul ya da reddedilen miktarı geçemeyeceği düzenlenmiştir. Mahkemece, duruşmada kendini vekille temsil ettiren davalı ... lehine hükmedilen vekalet ücretinin, reddedilen miktarı geçemeyeceği hususu dikkate alınmaksızın, anılan davalı yararına fazla vekalet ücretine
hükmedilmesi doğru görülmemiştir. Ne var ki, bu yanılgının giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 6100 sayılı HMK’nun geçici 3. maddesi uyarınca temyiz hükümleri bakımından halen yürürlükte olan 1086 sayılı HUMK’nun 438/7. maddesi uyarınca hükmün düzeltilerek onanması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda (2) no’lu bentte açıklanan nedenle hüküm fıkrasının 6 nolu bendinde yazılı “1.500,00 TL” rakamının çıkarılarak yerine “100,00 TL” rakamının yazılmasına, davalıların tüm, davacının diğer temyiz itirazlarının ilk bentte gösterilen nedenlerle reddiyle kararın düzeltilmiş bu biçiminin ONANMASINA ve aşağıda yazılı onama harcının 35,90 TL"sinin davalı ..."a, 342,00 TL"sinin de davalı ...."ye yükletilmesine, peşin alınan harcın bundan mahsubuna ve davacıdan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 22/01/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.