Mahkemesi : İstanbul Anadolu 8. İş Mahkemesi
Tarihi : 20.06.2013
No : 2009/373-2013/265

Dava, hizmet tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, ilâmında belirtildiği şekilde davanın kabulune karar verilmiştir.
Hükmün, davalı SGK Başkanlığı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Davanın yasal dayanağı 506 sayılı Yasanın 79/10. Maddesi ile 5510 sayılı Kanununun 86. maddesi olup bu tür sigortalı hizmetlerin tespitine ilişkin davaların, kamu düzeniyle ilgili olduğu ve bu nedenle de özel bir duyarlılıkla ve özenle yürütülmesinin zorunlu ve gerekli bulunduğu açıktır. Bu çerçevede, hak kayıplarının ve gerçeğe aykırı sigortalılık süresi edinme durumlarının önlenmesi, temel insan haklarından olan sosyal güvenlik hakkının korunabilmesi için, bu tür davalarda tarafların gösterdiği kanıtlarla yetinilmeyip, gerek görüldüğünde, re"sen araştırma yapılarak kanıt toplanabileceği de göz önünde bulundurulmalıdır.
Davacı, 28.08.1998-15.08.2004 tarihleri arasındaki çalışmalarının tespitini talep etmiş; mahkemece, davacının 28.08.1998-15.08.2004 tarihleri arasında asgari ücretin 1.1 katı ücret üzerinden çalışmış olduğunun tespitine karar verilmiştir.
Davacının, işverene karşı açtığı işçilik alacakları davasında çalışmanın kesintisiz ve tam zamanlı olduğunun kabul edildiği ve bu kararın Yargıtay incelemesinden geçmeden kesinleştiğine dayalı olarak eldeki davada, çalışmanın niteliğinin tam zamanlı olduğunun kabul edildiği görülmüş ise de, işçi tarafından açılan işçilik alacakları davasında Kurum taraf olmadığından bu kararların ancak güçlü delil niteliğinde olduğu gözden kaçırılmamalıdır.
Dosyanın tetkikinde; Çalışmayı doğrulayan tanık T.. T..’ın 15.06.1999-05.12.1999 tarihleri arasında davalı işyerinden bildiriminin bulunduğu, komşu işyerinde çalışan tanıkların ise davacının çalıştığı tarihlere ilişkin net bilgilerinin bulunmadığı anlaşılmakla, mahkemece, çalışmayı aydınlatabilecek davalı şirkette çalışan diğer bordrolu tanıklara ulaşılmaya çalışılarak bilgilerine başvurulmalı, gerekirse, daha detaylı bir araştırma ile davacının çalışmasının geçtiğini iddia ettiği işyerine komşu işyerlerinde çalışan bordrolu tanıklar da dinlenilmek suretiyle, uyuşmazlık konusu husus, hiçbir kuşku ve duraksamaya yer bırakmayacak biçimde çözümlenip; deliller hep birlikte değerlendirilip takdir edilerek varılacak sonuç uyarınca bir karar verilmelidir.
Kabule göre de; taleple bağlılık ilkesi gereğince, talep olmamasına rağmen, davacının belirtilen sürelerde asgari ücretin 1.1 katı ücret üzerinden çalışmış olduğunun tespitine karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
O hâlde, davalı Kurum vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 13.02.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.