Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2019/4479 Esas 2020/870 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/4479
Karar No: 2020/870
Karar Tarihi: 11.02.2020

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2019/4479 Esas 2020/870 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanık hakkında \"kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma\" suçundan verilen tedavi ve denetimli serbestlik kararına uyulmaması nedeniyle mahkûmiyet verdikten sonra sanık tarafından yapılan temyiz başvurusunu değerlendirmiştir. Mahkeme, kararın sanığın bilinen MERNİS adresine usulüne uygun biçimde tebliğ edilmediği gerekçesiyle hüküm kesinleşmediği ve tedavi ve denetimli serbestlik kararının itiraz kanun yoluna tabi olduğunu belirtmiştir. Bu nedenle dosyanın incelenmeksizin iadesine karar verilmiştir. Kararda geçen kanun maddeleri 5237 sayılı TCK'nın 191. maddesi ve 6217 sayılı Kanunun 20. maddesi olarak belirtilmiştir. Bu kanun maddeleri \"kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alma, kabul etme veya bulundurma suçundan dolayı, tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbiri uygulamasına\" ilişkin hükümleri içermektedir.

10. Ceza Dairesi 2019/4479 E. , 2020/870 K.

"İçtihat Metni"

İNCELENEN KARARLA
İLGİLİ BİLGİLER :
Mahkeme :... 74. Asliye Ceza Mahkemesi
Karar Tarihi - Numarası : TDST :...24. Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Sanık hakkında... 21. Sulh Ceza Mahkemesinin 10/07/2013 tarihli, 2013/1577 esas ve 2013/1151 karar sayılı tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri kararının sanığın bilinen en son adresi ve aynı zamanda da MERNİS adresi olan "Belediye Evleri Mah. 84081 sok. No:11 Çukurova/Adana" adresi yerine "Belediye Evleri 60 sok. No:76 Çukurova/Adana" adresine tebliğe çıkarıldığı, ancak 60. Sokağın bulunmadığı belirtilerek iade edildiği, sonrasında MERNİS adresine ve bilinen son adreste Tebligat Kanununun 21. maddesi gereğince tebliğe çıkarılması gerekirken, MERNİS adresinde Tebligat Kanununun 35. maddesi uyarınca tebliğ edilerek itiraz edilmeden kesinleştirildiği, sanığın bilinen MERNİS adresine mahkemece gerekçeli kararın usulüne uygun biçimde tebliğ edilmediği, yapılan tebliğin geçersiz olması karşısında, hükmün kesinleşmemiş olduğu ve sanığın temyiz talebinin tedavi ve denetimli serbestlik kararına yönelik olduğu kabul edilerek yapılan değerlendirmede;
Kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alma, kabul etme veya bulundurma suçundan dolayı, 5237 sayılı TCK"nın 191. maddesinin 2. fıkrası gereğince verilen “tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına” ilişkin kararlar, sözü edilen fıkraya 14/04/2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 20. maddesi ile eklenen son cümleye göre, durma kararı niteliğinde olup itiraz kanun yoluna tabi olması nedeniyle, itirazla ilgili gerekli kararın yetkili ve görevli itiraz merciince verilmesi için, dosyanın incelenmeksizin İADESİNE, 11/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.