Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2015/15147 Esas 2015/20359 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/15147
Karar No: 2015/20359
Karar Tarihi: 11.06.2015

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2015/15147 Esas 2015/20359 Karar Sayılı İlamı

22. Hukuk Dairesi         2015/15147 E.  ,  2015/20359 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
    DAVA : Davacı-karşı davalı, cezai şart, ihbar tazminatı, fazla mesai, yıllık izin ücreti ile ücret alacaklarının ödetilmesine, davalı-karşı davacı ise fazla mesai, ücret ile yıllık izin ücreti alacaklarının tahsiline karar verilmesini istemiştir.
    Mahkeme, her iki davanın da kabulüne karar vermiştir.
    Hüküm süresi içinde davacı-karşı davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

    Y A R G I T A Y K A R A R I

    Davacı İsteminin Özeti:
    Davacı- karşı davalı vekili, davalının hemşire olarak belirli süreli iş sözleşmesi ile davalı işyerinde çalıştığını, sözleşmenin süresi bitmeden davalının işten ayrıldığını, sözleşmenin 7. maddesine göre davalının cezai şart ödemesi gerektiğini, bu talebin kabul edilmemesi halinde ise terditli olarak ihbar tazminatı alacağının ödetilmesine karar verilmesini talep etmiştir.
    Davalı Cevabının Özeti:
    Davalı- karşı davacı vekili, müvekkilinin, fazla mesai alacağının ödenmemesi nedeniyle iş sözleşmesini haklı sebeple feshettiğini, sözleşmenin aslında belirsiz süreli olduğunu ileri sürerek davanın reddini ve karşı davası ile de ödenmeyen fazla mesai, yıllık izin ve ücret alacaklarının tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
    Mahkeme Kararının Özeti:
    Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, dava ve karşı davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
    Temyiz:
    Kararı, davacı- karşı davalı vekili temyiz etmiştir.
    Gerekçe:
    1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacı-karşı davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
    2-Davacı-karşı davalı ..."nin 2547 sayılı Kanun"un 56/a-b. maddesi yollaması ile Harçlar Kanunu"nun 13/j. maddesi uyarınca harçtan muaf olduğu dikkate alınmaksızın, davalı hakkında ilam harcına hükmedilmesi hatalı ise de, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, hükmün 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 438/7. maddesi uyarınca aşağıda belirtilen şekilde düzeltilerek onanması uygun bulunmuştur.
    Sonuç:
    Temyiz olunan kararda, hüküm fıkrasında yer alan “Alınması gereken 254,89 TL harçtan peşin alınan 24,50 TL ile ıslah harcı olarak yatırılan 72,40 TL"nin mahsubu ile bakiye 157,99 TL harcın davacı-karşı davalıdan alınarak hazineye gelir kaydına" rakam ve sözcüklerinin çıkarılarak yerine, “Davalı ... harçtan muaf olduğundan harç alınmasına yer olmadığına” sözcüklerinin yazılmasına ve hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine, 11.06.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.












    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.