Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/11334 Esas 2021/8155 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/11334
Karar No: 2021/8155
Karar Tarihi: 22.11.2021

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/11334 Esas 2021/8155 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Fethiye 3. Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir karar incelenmiştir. Sanık, taksirle yaralama suçu nedeniyle TCK'nın 85/1, 62. maddeleri gereğince 10 ay hapis cezasıyla cezalandırılmıştır. CMK'nın 231/5. maddesi uyarınca hükmün açıklanması geri bırakılmıştır. Ancak, sanık denetim süresi içinde ikinci bir suç işlemi işlediği için hükmün açıklanmasına karar verilmiştir. Hükmün açıklanması geri bırakılması kararı, bu anlamda mahkumiyet olarak kabul edilemeyeceği için, sanığın temyiz itirazları yerinde görülmüştür ve karar bozulmuştur. 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak karar bozulmuştur.
Kanun maddeleri:
- TCK'nın 85/1, 62. maddeleri - taksirle yaralama suçuna ilişkin maddeler
- CMK'nın 231/5, 11. maddeleri – hükmün açıklanması geri bırakılması kararı ve kasıtlı suç işlemesi nedeniyle hüküm açıklanması gerektiği halleri ile ilgili maddeler
12. Ceza Dairesi         2019/11334 E.  ,  2021/8155 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
    Suç : Taksirle yaralama
    Hüküm : CMK"nın 231/11. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasıyla TCK"nın 89/4, 62/1, 50/1-a., 52/4, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

    Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılan vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
    Taksirle yaralama suçundan sanık hakkında yapılan yargılama sonucunda, TCK"nın 85/1, 62. maddeleri gereğince 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231/5. maddesi gereğince sanık hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, aynı maddenin 8. fıkrası uyarınca 5 yıllık denetim süresine tabi tutulmasına dair Fethiye 3.Asliye Ceza Mahkemesi"nin 05/06/2012 tarihli ve 2010/653 Esas - 2012/745 Karar sayılı kararının 01/10/2012 tarihinde kesinleşmesine müteakip sanığın denetim süresi içinde TCK"nın152/1-c. maddesinde tanımlanan dikili ağaç, fidan veya bağ çubuğuna zarar verme suçunu işlediği ve Ortaca 3.Asliye Ceza Mahkemesinin 18/03/2015 tarihli, 2014/1342 Esas-2015/393 Karar sayılı ilamı ile 1yıl 3ay hapis cezasına hükmedilerek CMK’nın 231/5. maddesi gereğince sanık hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesi, verilen kararın 14/07/2015 tarihinde kesinleşmesi üzerine denetim süresi içinde kasıtlı bir suç işlemesi nedeniyle ihbarda bulunulmasına müteakip, ihbar üzerine dosya yeniden ele alınarak önceki hükmün 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231/11. maddesi gereğince açıklanmasına dair Fethiye 3.Asliye Ceza Mahkemesinin 25/02/2016 tarihli ve 2015/535 Esas, 2016/315 Karar sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
    Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin sair nedenlere ilişkin, katılan vekilinin hükmün aynen açıklanmadığına ve sair nedenlere ilişkin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;
    Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının “hüküm” niteliğinde olmadığı, 5271 sayılı CMK’nın 231/11. maddesi uyarınca kasıtlı suç işlemesi nedeniyle hükmün açıklanmasına karar verilebilmesi için sonraki suçtan mahkumiyet hükmü verilmesi gerektiği, sanık hakkında Ortaca 3.Asliye Ceza Mahkemesinin 18/03/2015 tarihli, 2014/1342 Esas-2015/393 Karar sayılı ilamının hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına ilişkin olduğu, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının, bu anlamda mahkumiyet olarak kabul edilemeyeceği ve Fethiye 3.Asliye Ceza Mahkemesinin 25/02/2016 tarihli ve 2015/535 Esas, 2016/315 Karar sayılı ilamı ile açıklanması geri bırakılan hükmün, açıklanması şartlarının oluşmadığı gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm kurulması,
    Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 22/11/2021 tarihinde oybirliği ile karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.