“...Diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;

1- Yakınana ait evin bulunduğu yerde hırsız olduğunun ihbar edilmesi üzerine olay yerine gelen kolluğun  yakınanın evinin penceresinin açık, perdesinin dışarı sarkık olduğunu gördükleri, bu sırada tesadüfen aynı sokak üzerinde bulunan sanık ve yanında kimliği saptanamayan kişinin yakınana ait evden çaldıkları suça konu eşyaları atarak kaçmaya başladıkları ve kovalamaca sonucu sanığın yakalandığının anlaşılması karşısında; eylemin tamamlandığı gözetilmeden yazılı biçimde 5237 sayılı TCY"nın 35/2. maddesiyle uygulama yapılması,

2- Taraflara yöntemine uygun olarak 5395 sayılı Yasanın 24. maddesi uyarınca uzlaşma önerisinde bulunulmadan yazılı biçimde karar verilmesi” isabetsizliğinden, ceza miktarı bakımından kazanılmış hakkı saklı kalmak kaydıyla bozulmasına karar verilmiştir.

Yerel mahkemece 07.06.2010 gün ve 4-642 sayı ile; bozma ilamının ikinci bendine uyulmasına, birinci bendindeki bozmaya karşı ise;

“Olay gecesi sanığın, müştekinin evinden çıkarak henüz evin önünde uzaklaşmadan ve göz teması kaybolmayacak şekilde görülmeleri üzerine polislerce kovalamacayla yakalandıkları, sanıkların çalınan malları henüz hakimiyet alanlarına alamadıkları, bu durumda da fiilin tamamlanmamış olduğu, sanıklar olay yerinden uzaklaşıp, araştırma yapılan memurlarca tesadüfen bulunmuş olsalardı, fiilin tamamlandığının kabulünün mümkün olduğu, olayımızdaysa sanıkların henüz evin önünden biraz ileride yakalanmaları sebebiyle, henüz mala tam hakimiyet sağladıklarının kabulünün mümkün olmadığı;

14.08.2005 tarihli olay ve yakalama tutanağında; hırsızlık olayı meydana geldiğinin anons edilmesi üzerine polislerin olayın meydana geldiği Özgür Sokak’a geldikleri, evden çaldıkları mallarla sokak üzerinde görülen sanıkları kovalamacayla yakaladıklarının açık olduğu" gerekçesiyle direnilmesine karar verilmiştir.

 Bu hükmün de sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının "uzlaşma teklifinin usulüne aykırı yapıldığı görüşüyle bozma" istekli 15.11.2012 gün ve 316939 sayılı tebliğnamesi ile Yargıtay 13. Ceza Dairesine, Özel Dairece de 31.01.2013 gün ve 25060-2212 sayı ile, direnilen kısım itibarıyla inceleme yapılması için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Genel Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.

TÜRK MİLLETİ ADINA

CEZA GENEL KURULU KARARI

Sanığın nitelikli hırsızlık suçuna teşebbüsten cezalandırılmasına karar verilen somut olayda Özel Dairesi ile yerel mahkeme arasında oluşan ve Ceza Genel Kurulunca çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; sanığa atılı hırsızlık suçunun tamamlanıp tamamlanmadığının belirlenmesine ilişkin ise de, öncelikle yerel mahkemece kısmen direnme kısmen uyma kararı verildiğinde ilk incelemeyi Ceza Genel Kurulunun mu, yoksa Özel Dairenin mi  yapması gerektiği hususu üzerinde durulmalıdır.

Birden fazla bozma nedeninin bir kısmı yönünden uyma, bir bölümü yönünden ısrar kararı verildiğinde, direnilen kısım itibariyle Ceza Genel Kurulunda, bozmaya uyulan kısımlar bakımından ise ilgili dairede inceleme yapılması genel prensiptir. İlk incelemeyi kimin yapacağı hususu ise bozma nedenlerine ve özelliklerine göre çözümlenmelidir.

Temyiz incelemesi sırasında öncelikle, usulüne uygun bir yargılama icra edilip edilmediğinin denetlenmesi, ardından da davanın esasının çözümlenmesi yolundaki ilke, bozmaya kısmen uyma kısmen direnme suretiyle kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde de geçerlidir. Bu durumda, yargılama usulüne ilişkin bozma nedenine uyularak hüküm kurulmuşsa, temyiz incelemesinin öncelikle Özel Dairesince yapılması, yeni uygulamanın yargılama yöntemine uygunluğu ve yerindeliği ile bozma gereğinin yerine getirilip getirilmediğinin denetlenmesi, daha sonra işin esasının Ceza Genel Kurulunca incelenip direnme yönünden bir karar verilmesi gerekir. Nitekim Ceza Genel Kurulunun 19.06.2007 gün ve 98-149 sayılı kararı da aynı doğrultudadır.

                Somut olayda; usulüne uygun uzlaşma önerisine uyulmadan hüküm kurulmasına ilişkin bozma nedenine yerel mahkemece uyma kararı verildiğine, esasa ilişkin bozma nedenine ise direnildiğine ve tebliğnamenin de uzlaşma teklifinin usulüne aykırı yapıldığı görüşüyle bozma istekli olduğuna göre, temyiz incelemesinin öncelikle Özel Dairece yapılması gerekir. Zira, uzlaştırmanın gerçekleşmesi halinde 5271 sayılı CMK’nun 254. maddesine göre düşme kararı verilmesi gerekeceğinden bu hususun öncelikle değerlendirilmesi gerekmektedir. 

Bu itibarla, öncelikle bozma ilamına uyulan kısmın incelenmesi için dosyanın incelenmeksizin Özel Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.

                SONUÇ :

Açıklanan nedenlerle;

                Öncelikle uyma kararı verilen kısım itibariyle inceleme yapılması için dosyanın Yargıtay 6. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına  TEVDİİNE, 21.05.2013 günü yapılan müzakerede oybirliğiyle karar verildi.