Görevi yaptırmamak için direnme - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2017/2573 Esas 2019/6061 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/2573
Karar No: 2019/6061
Karar Tarihi: 28.03.2019

Görevi yaptırmamak için direnme - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2017/2573 Esas 2019/6061 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığa yükletilen görevi yapmamak için direnme suçundan mahkumiyet kararı verilmiştir. Mahkemeye sunulan kanıtlar ve tutanaklar incelenerek, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiği ve suç tipine uyduğu, cezanın da kanuni bağlamda uygulandığı belirlenmiştir. Sanığın savunması ise geçerli görülmemiştir. Kararda bahsedilen kanun maddeleri 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 265. maddesi ve 5235 sayılı Adli Yargı İlk Derece Mahkemeleri ile Bölge Adliye Mahkemeleri ve İdari Mahkemelerin Kuruluş, Görev ve Yargılama Usulleri Hakkında Kanun'un 36. maddesidir.

18. Ceza Dairesi 2017/2573 E. , 2019/6061 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Görevi yaptırmamak için direnme
HÜKÜM : Mahkumiyet

KARAR

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanığa yükletilen görevi yaptırmamak için direnme eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Cezanın kanuni bağlamda uygulandığı,
Anlaşıldığından, sanık ...’in ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA, 28/03/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.