Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2014/21205 Esas 2014/19168 Karar Sayılı İlamı

17. Hukuk Dairesi
Esas No: 2014/21205
Karar No: 2014/19168
Karar Tarihi: 22.12.2014

Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2014/21205 Esas 2014/19168 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı aracının, davalının sorumluluğundaki bir karayolundaki birikmiş yağmur suları nedeniyle hasar gördüğünü belirterek, 20.260,00 TL'nin yasal faiziyle birlikte tahsili için dava açtı. Davalı ise belediyenin yetersiz çalışmalarının sebep olduğunu ve yağmurun mücbir sebep olduğunu savundu. Mahkeme delilleri ve dosya kapsamını değerlendirerek, davayı kısmen kabul etti ve 13.731,75 TL'nin yasal faiziyle tahsil edilmesine karar verdi. Davalı vekili kararı temyiz etti ancak temyiz itirazları reddedildi ve hüküm onandı. Kararda 492 Sayılı Harçlar Yasası'nın 13/J maddesi uyarınca davalıdan harç alınmayacağı belirtildi.
492 Sayılı Harçlar Yasası'nın 13/J maddesi, \"Taraflardan her birinin, dosyanın bulunduğu adliye veya orada bulunan bir vergi dairesine veya posta idaresine yapacağı ya da yapılacak tebligatlar için harç alınmaz\" şeklindedir.

17. Hukuk Dairesi 2014/21205 E. , 2014/19168 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı sahibi olduğu aracın seyir halinde bulunduğu sırada davalı ...’nün sorumluluğunda bulunan karayolunda biriken yağmur sularının içinde kalarak hasarlandığı belirtip, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak üzere 20.260,00 TL’nin 10.11.2011 ihbar tarihinden işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı ... vekili, devlet yolu üzerinde oluşan su göllerinin asıl sebebinin ... Belediye Başkanlığının yetersiz çalışmaları olduğunu belirtip, yağan yağışın mücbir sebep olarak kabul edilebilecek doğal afet niteliğinde olup olmadığının araştırılması gerektiğini bildirerek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece toplanan delillere ve tüm dosya kapsamına göre davanın kısmen kabulü ile 13.731,75 TL’nin 28.11.2011 tarihinden işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde, dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre davalı vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun bulunan hükmün ONANMASINA ve 492 Sayılı Harçlar Yasası"nın 13/J maddesi uyarınca davalıdan harç alınmamasına 22.12.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.