Mahkemesi : Karşıyaka 1. İş Mahkemesi
Tarihi : 29.05.2013
No : 2010/204-2013/186

Dava, hizmet tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, ilamında belirtildiği şekilde davanın kabulüne hükmedilmiştir.
Hükmün, davalı Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Davanın yasal dayanağı 506 sayılı Kanunun 79/10 ve 5510 Sayılı Kanun"un 86/9. maddeleridir. Bu tür sigortalı hizmetlerin tespitine ilişkin davalar, kamu düzenine ilişkindir. Bu nedenle özel bir duyarlılıkla ve özenle yürütülmeleri zorunludur. Bu çerçevede, hak kayıplarının ve gerçeğe aykırı sigortalılık süresi edinme durumlarının önlenmesi, temel insan haklarından olan sosyal güvenlik hakkının korunabilmesi için, bu tür davalarda tarafların gösterdiği kanıtlarla yetinilmeyerek, gerekli araştırmaların re"sen yapılması ve kanıtların toplanması gerektiği göz önünde bulundurulmalıdır.
Davacı, davalı işveren nezdinde, Ekim 1986 - Haziran 1987 arasındaki çalışmasının tespitini istemiş, davacının hizmet cetvelinde talep edilen dönemde davalı işyerinden bildirimin bulunmadığı, Mahkemece; davanın kabulü ile 01/11/1986-30/05/1987 tarihleri arasında hizmet akdine istinaden, aylık net 50,00 TL ücretle, 210 gün süreyle çalıştığının tespitine karar verilmiş olup, mahkeme kararı, eksik araştırma ve incelemeye dayalıdır.
Mahkemece, yapılacak iş; davacının şikayeti üzerine SSK İzmir Bölge Müdürlüğü"nce yapılan inceleme üzerine 04/05/1988 tarih ve 746 sayılı yazıyla Rapor tanzim olunduğu ve bu raporda davacının 01/11/1986-30/05/1987 tarihleri arasında davalı işyerinde çalışmasının tespit olunduğu görüldüğünden, rapor üzerine Kurum tarafından yapılan işlem bulunup bulunmadığının araştırılması, çalışmaların geçtiği iddia edilen apartmanın kaç bağımsız bölümden oluştuğu, tapu kayıtları ve yönetim planı celp edilerek belirlenmeli, ihtilaf konusu dönemde binada oturanlar ile kat malikleri tespit edilip çalışmaların varlığı ve süresi yönünden bilgi ve görgülerine başvurulmalı, davacının tüm mesaisini anılan apartmana mı hasrettiği, başkaca binalarda temizlik ve benzeri işleri yapıp yapmadığı tespit edilmeli, kayıtlarda gözükmeyen çalışmalarının hangi nedenlerle kayıtlara geçmediği, ya da bildirim dışı kaldığı hususu gereğince araştırılmalı, yargılama sürecinde dinlenen tanık anlatımlarının değerlendirilmesinde, iş yerinin kapsamı, kapasitesi ile, işin ve işyerinin niteliği nazara alınmalı, böylece bu konuda gerekli tüm soruşturma yapılarak uyuşmazlık konusu husus, hiçbir kuşku ve duraksamaya yer bırakmayacak biçimde çözümlenip, deliller hep birlikte değerlendirilip takdir edilerek, varılacak sonuca göre bir karar verilmelidir.
Kabule göre; Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 28.05.2008 tarih ve 2008/10-370 Esas, 2008/410 Karar sayılı ilamında da belirtildiği üzere, Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 326’ncı maddesi uyarınca vekâlet ücreti de dâhil yargılama giderleri (5502 sayılı Kanunun 36. maddesine göre Sosyal Güvenlik Kurumunun harçtan muaf olması, harç hariç) davada haksız çıkan, yani aleyhe hüküm verilen tarafa yükletilir hükmüne rağmen, mahkemece, yargılama giderlerinin ve vekalet ücretinin sadece işverenden tahsiline karar verilmesi isabetsizdir.
Mahkemenin, yukarıda açıklanan esaslar doğrultusunda araştırma yaparak elde edilecek sonuca göre karar vermesi gerekirken, eksik inceleme ve yanılgılı değerlendirme sonucu yazılı şekilde hüküm kurması, usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
O hâlde, davalı Kurum vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
S O N U Ç : Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 13.02.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.