Dokuzuncu kez alkollü araç kullanmak eyleminden dolayı kabahatli ..."ın, 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunu’nun 48/5. maddesi uyarınca sürücü belgesinin 5 yıl süreyle geri alınmasına ilişkin Antalya (Kapatılan) 5. Sulh Ceza Mahkemesinin 20/04/2011 tarihli ve 2011/9 esas, 2011/371 sayılı sayılı kararı aleyhine Adalet Bakanlığının 17/11/2018 gün ve 15952 sayılı kanun yararına bozma istemini içeren yazısı ekinde bulunan dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 21/12/2018 gün ve KYB-2018-103477 sayılı ihbarnamesi ile Dairemize verilmekle okundu.
Anılan ihbarnamede;
5326 sayılı Kabahatler Kanunu"nun, "Başvurunun incelenmesi" başlıklı 28. maddesinin 2. fıkrasında "Başvurunun usulden kabulü hâlinde mahkeme dilekçenin bir örneğini ilgili kamu kurum ve kuruluşuna tebliğ eder." 3. fıkrasında "İlgili kamu kurum ve kuruluşu, başvuru dilekçesinin tebliği tarihinden itibaren en geç onbeş gün içinde mahkemeye cevap verir." 4. fıkrasında "Mahkeme, başvuruda bulunan kişilere cevap dilekçesinin bir örneğini tebliğ eder; talep üzerine veya re"sen tarafları çağırarak belli bir gün ve saatte dinleyebilir." 7. fıkrasında "Mahkeme ilgilileri dinledikten ve bütün delilleri ortaya koyduktan sonra aleyhinde idarî yaptırım kararı verilen ve hazır bulunan tarafa son sözünü sorar. Son söz hakkı, aleyhinde idarî yaptırım kararı verilen tarafın kanunî temsilcisi veya avukatı tarafından da kullanılabilir. Mahkeme son kararını hazır bulunan tarafların huzurunda açıklar." şeklindeki düzenlemeler karşısında, dosya kapsamına göre kabahatli vekilinin 16/10/2018 tarihli dilekçesinde özetle, kabahatlinin idarî para cezası karar tutanağının tanzim edildiği yer olan Antalya"da hiç yaşamadığını, sürücü belgesini ve kimliğini 2005 veya 2006 yılında İstanbul İlinde kaybetmesini takiben kendisine alkollü araç kullanmaktan dolayı birden fazla kez idarî yaptırım uygulandığını, kendisinin kimlik bilgilerini kullanarak ceza almasına neden olan faili meçhul kişiler hakkında Antalya Cumuriyet Başsavcılığı tarafından 2014/10805 sayılı soruşturmanın yürütüldüğünü, kendisine uygulanan benzer başka bir idarî yaptırımın Antalya 2. Sulh Ceza Mahkemesinin 23/05/2013 tarihli ve 2011/65 Esas, 2011/140 sayılı ek kararı ile iptal edildiğini, idarî yaptırım tutanağındaki imzanın kendisine ait olmadığını iddia etmesi karşısında, bahse konu soruşturma ve mahkeme evrakının onaylı suretlerinin dosyaya temin edilmesi, duruşma açılarak tutanak mümzileri ile kabahatlinin dinlenilmesi, kabahatlinin imza ve yazı örnekleri alınarak ilgili idarî yaptırım kararı tutanağındaki imzanın kendisine ait olup olmadığına ilişkin bilirkişi incelemesi yaptırılması ve sonucuna göre bir karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, hiç bir usulî işlem ve araştırma yapılmaksızın yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediği gerekçesiyle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın kanun yararına bozulması isteminde bulunulmakla, gereği görüşülüp düşünüldü;
Kanun yararına bozma talebi ekinde bulunan fiziki dosyanın, Antalya (Kapatılan) 5. Sulh Ceza Mahkemesinin 20/04/2011 tarihli ve 2011/9 esas, 2011/371 sayılı kararına ilişkin olmasına karşın, UYAP içeriğinde, kanun yararına bozma talebi ile ilgisi bulunmayan Antalya (Kapatılan) 5. Sulh Ceza Mahkemesinin 15/06/2012 tarihli ve 2011/786 Esas, 2012/954 Karar sayılı dosyasının bulunduğu anlaşılmakla, UYAP içeriğinde bulunan dosyanın kanun yararına bozma talebi ile uygun hale getirilmesinden sonra Dairemize gönderilmesi için, dosyanın Adalet Bakanlığına sunulmak üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 12/02/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.