Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/11822 Esas 2019/5765 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1) Olay günü saat 21.20 sıralarında D 200 karayolu üzerinde Ankara istikametinden Bursa istikametine seyir halinde olan, mağdurun yolcu olarak bulunduğu, sürücü ...."in sevk ve idaresindeki ....plakalı otomobilin sağ yan kısmının gidiş istikametine göre sağ tarafında bulunan .... Petrol"den çıkıp sağa dönüş yaparak seyir yoluna giren sanığın sevk ve idaresindeki .... plakalı kamyonun sol arka köşe kısmıyla ve kamyona bağlı .... plakalı römorkun sol ön köşe kısmıyla çarpışması sonucu yaralanmalı ve maddi hasarlı trafik kazası meydana geldiği, her ne kadar sanık hakkında kontrol etmeden yola çıktığından ve kazadan sonra olay yerini terk ettiğinden bahisle ihmali davranışının icrai eyleme denk olduğundan ve bu suretle TCK"nin 88. maddesinde tanımlanan "kasten yaralamanın ihmali davranışla işlenmesi" suçunu işlediğinden bahisle hüküm kurulmuş ise de; olay öncesinde tarafların birbirini tanımaması, sanığın icrai davranışa denk olabilecek düzeyde bir ihmalinin bulunmadığı, kazadan sonra olay yerini terk etmesinin 2918 sayılı Kanun"un 81/3. maddesi kapsamında değerlendirilmesi gerektiği ve suçun vasfını değiştirmeyeceği, tüm dosya kapsamı bir bütün halinde değerlendirildiğinde sanığın eyleminin 5237 sayılı TCK"nin 89. maddesinde tanımlanan taksirle yaralama suçunu oluşturup oluşturmadığının tartışılması gerektiği gözetilmeden eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kabule göre de;
2) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin ve o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 19.03.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.