MAHKEMESİ:İş Mahkemesi
TÜRK MİLLETİ ADINA

Davacı, iş kazası sonucu maluliyetinden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.Hükmün taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar verildi.
KARAR
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre davacı vekilinin temyiz itirazlarının reddine,
2- Davalı vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Dava, zararlandırıcı sigorta olayı sonucu bedensel bütünlüğü zedelenen davacının maddi ve manevi zararlarının giderilmesi istemine ilişkindir.
Mahkemenin 31/03/2015 tarihli hükmü davacı vekilinin temyizi üzerine kusur raporları arasındaki çelişki giderilmek ve sonuca göre karar vermek gerektiğinden bahisle bozulmuş, bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonucunda davacının ayrıca dava açma hakkı saklı kalmak üzere maddi tazminata ilişkin ıslah edilen kısmın reddine, dava dilekçesi ile talep edilen 2.000,00 TL maddi tazminatın, 20.000,00 TL manevi tazminatın kaza tarihi olan 22.04.2009 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiştir.Dosyanın incelenmesinden 08/11/2014 tarihli kusur raporunda davalı işverenin kusursuz, davacının % 100 oranında kusurlu olduğunun belirtildiği, 30/01/2015 tarihli kusur raporunda davalı işverenin % 10, davacının % 90 oranında kusurlu olduğunun belirtildiği, rağorlar arasındaki çelişkinin giderilmesi gerektiğinden bahisle 31/03/2015 tarihli hükmün bozulmasına rağmen aldırılan 03/01/2017 tarihli kusur raporunun çelişkiyi daha da artırdığı, davaya konu kazanın davacının sürücüsü olduğu aracın hızını aracınn yük ve teknik özelliğine, görüş, yol, hava ve trafik durumuna göre ayarlamaması nedeniyle meydana geldiği, davacının B sınıfı ehliyetinin olduğu, 08/11/2014 tarihli kusur raporunda davacıya eğitim verilmediği ve davacının emniyet kemerini takmadığı gibi gerekçelerle işverene % 10 oranında kusur izafe edildiği, 03/01/2017 tarihli kusur raporunda ise yine davacıya eğitim verilmediği gerekçesiyle % 30 oranında kusur izafe edildiği anlaşılmaktadır. Dava konusu olay irdelendiğinde davalı işverene kusur izafe eden raporların oluşa uygun olmadığı, zira sürücülük için geçerli ve yeterli eğitim alındıktan sonra ehliyet sahibi olunduğu, işverene bu kapsamda bir eğitim yükümlülüğü yüklenemeyeceği, emniyet kemeri takmanın 2918 sayılı Yasa kapsamında zorunlu olduğu, davacının mesleği, kıdemi ve yaşı göz önüne alındığında herkesin bilmesi gereken temel kurala uymasının gerektiği, araçta teknik bir arıza durumunun da söz konusu olmadığı anlaşıldığından davanın reddi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, aşağıda yazılı temyiz harcının temyiz edenlerden davacıya yükletilmesine, 09/06/2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.