Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2016/20366 Esas 2016/21642 Karar Sayılı İlamı

7. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/20366
Karar No: 2016/21642
Karar Tarihi: 20.12.2016

Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2016/20366 Esas 2016/21642 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Hukuk Mahkemesi'nde görülen bir işe iade davasında davalı şirketin, belediyeden bir ihaleyle aldığı işlerde 40 işçi çalıştırdığı ve davacıların SGK işyeri dosyasında temizlik işkolunda çalıştıkları halde farklı işlerde çalıştığı belirlendi. Belediye tarafından verilen cevapta ise fesih tarihinde hizmet alım personeli olarak 27 işçinin temizlik işleri müdürlüğünde çalıştığı bildirildi. Temyiz itirazları reddedildi ve hüküm onandı. Kararda herhangi bir kanun maddesi belirtilmedi.

(Kapatılan) 7. Hukuk Dairesi 2016/20366 E. , 2016/21642 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Hukuk Mahkemesi
(İş Mahkemesi Sıfatıyla)
vekili Av. ...
Dava Türü : İşe iade

YARGITAY İLAMI
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtay"ca incelenmesi davalılar vekillerince istenilmekle, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle davalı şirketin davalı Belediyeden Cadde ve Sokakların Bakım Onarım Tadilat, Yeşil Alan Düzenlenmesi Operatör, Şoför İnşaat ve Yardımcı Personel Alımı ve Temizlik Hizmet Alım işini ihale ile aldığı, iki adet işyeri dosyasının bulunduğu, bu işyerlerinde 20+20= 40 işçisinin olduğu, davacıların 8122 temizlik işkolundaki SGK işyeri dosyasında çalıştıkları belirtilmesine karşın büro elemanı, bakım onarım işçisi, kültür işleri görevlisi, itfaiye ve gece bekçisi olarak çalıştıkları, Belediye tarafından verilen cevapta ise fesih tarihinde davacılar hariç hizmet alım personeli olarak 27 işçinin temizlik işleri Müdürlüğü işçisi olarak çalıştığının bildirildiği anlaşılmakla temyiz edenin sıfatına ve temyiz nedenlerine göre davalılar vekillerinin yerinde bulunmayan tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün bu ilave gerekçe ile ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının davalılara yükletilmesine, 20/12/2016 gününde oybirliğiyle KESİN olarak karar verildi.