MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, yıllık izin, fazla mesai ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı; haftanın altı günü 08.30-18.30 arası çalışarak fazla mesai yaptığını , genel tatillerde çalıştığı halde ücret alacaklarının ödenmediğini, iş sözleşmesini ücretlerinin düzensiz ödenmesi ve ödenmemesi, kayıtlara tam olarak yansıtılmaması nedeniyle haklı olarak feshettiğini iddia ederek kıdem tazminatı, yıllık izin ücreti ulusal bayram genel tatil ücreti ile fazla çalışma ücreti alacaklarının faiziyle birlikte davalıdan tahsilini istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının ücretinde her hangi bir düşüş yapılmadığını, 2011 yılı sonrasında bordrolar ile düzenli şekilde ücretlerin ödendiğini, davacının ücretine zam yapıldığını ancak vergi kesintisi arttığı için ücretinde değişiklikler olduğunu, davacıya bütün hak ve alacaklarının tam olarak ödendiğini, taleplerin zaman aşımına uğradığını, dini bayramlarda işyerinde çalışılmadığını, davacının yıllık izinlerini kullandığını, resmi tatil ücretleri ile fazla çalışmaların bordrolara yansıtıldığını, davacının ücretinin de zamanında ödendiğini savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının iş sözleşmesinin haklı nedenle davacı tarafından sona erdirildiği, diğer taleplerine ilişkin alacakları da olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacının yıllık izinlerini kullanıp kullanmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık vardır.
Yıllık izinlerin kullandırıldığı noktasında ispat yükü işverene aittir. İşveren yıllık izinlerin kullandırıldığını imzalı izin defteri veya eşdeğer bir belge ile kanıtlamalıdır. Bu konuda ispat yükü üzerinde olan işveren, işçiye yemin teklif edebilir.
Aktin feshi halinde kullanılmayan yıllık izin sürelerine ait ücret, işçinin kendisine veya hak sahiplerine ödenir. Böylece, iş sözleşmesinin feshinde kullanılmayan yıllık ücretli izin hakkı izin alacağına dönüşür. Bu nedenle zamanaşımı da iş sözleşmesinin feshinden itibaren işlemeye başlar.
Somut olayda hükme esas bilirkişi raporunda davacının ikiyüzyetmişaltı gün izne hakkı olduğu ve davacının kullandığı anlaşılan elliiki gün ve ikrar edilen yılda yedi gün izin alacağı ( 14 yılx7= 98 gün ) olmak üzere toplamda yüzelli gün düşümü halinde yüzyirmialtı gün izin ücreti alacağı olduğu ifade edilerek bu izin süresi üzerinden hesaplama yapılmıştır. Ancak davalı tarafından temyiz aşamasında sunulduğu anlaşılan davacıya ait imzalı ücret hesap pusulaları incelendiğinde davacının 2006 -2010 yılları arasında bir kısım yıllık izin ücretinin ödendiği görülmektedir. 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 169. ve devamı maddeleri gereğince davacı isticvap edilmeli, davacının beyanları ve sunulan deliller birlikte değerlendirilerek Dairemiz 2013-30828 esas – 2013/29889 karar sayılı emsal kararı da dikkate alınarak oluşacak sonuca göre karar verilmelidir. Belirtilen sebepten ötürü kararın bozulması gerekmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 11.06.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.













ÖK