Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/11882 Esas 2019/5744 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/11882
Karar No: 2019/5744

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/11882 Esas 2019/5744 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın aşamalarda verdiği savunmaları ve tanıkların ifadelerini doğrulayan deliller karşısında suçlu olduğuna hükmetmiştir. Ancak, kararda cezanın şahsileştirilmesi ve gerekçelendirilmesi yetersiz olduğundan dolayı Anayasa ve CMK maddelerine aykırı bir karar verildiği belirtilmiştir. Ayrıca, sanık hakkında ikinci kez tekerrür hükümlerinin uygulanmasına esas teşkil eden ilamda sanığın cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmediği ve bu nedenle sanığın ikinci kez mükerrir olmadığı halde, ikinci kez tekerrür hükümlerinin uygulanmasına karar verilmiştir. Ayrıca, TCK'nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle, hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Karar, 6723 sayılı Kanunun 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca bozulmuştur.
Detaylı kanun maddeleri:
- Anayasanın 141/3. maddesi
- CMK'nin 34., 223. ve 230. maddeleri
- TCK'nin 58. ve 53. maddeleri

3. Ceza Dairesi 2018/11882 E. , 2019/5744 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yerinde görülmeyen diğer itirazların reddine, ancak;
1) Sanığın aşamalarda alınan savunmaları ile bunu doğrulayan tanık ..."in anlatımları karşısında, hangi gerekçeyle hangi delillere üstünlük tanındığının açık olarak gerekçeye yansıtılması ve bu şekilde cezanın şahsileştirilmesi gerekirken, açıklanan ilkelere uyulmadan, yazılı şekilde eksik ve yetersiz gerekçe ile karar verilmek suretiyle Anayasanın 141/3. ve CMK"nin 34. ve 223, 230. maddelerine aykırı davranılması,
Kabule göre de;
2) Sanık hakkında, ikinci kez tekerrür hükümlerinin uygulanmasına esas alınan Karaman 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 09.07.2010 tarihinde kesinleşen, 01.07.2010 tarih ve 2010/340 Esas - 2010/559 Karar sayılı ilamında, 5237 sayılı TCK"nin 58. maddesi gereğince sanığın cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmediği ve bu nedenle sanığın ikinci kez mükerrir olmadığı halde, sanık hakkında ikinci kez tekerrür hükümlerinin uygulanmasına karar verilmesi,
3) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 214/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle, hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, 19.03.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.