MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
HÜKÜMLÜ : ...
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik, nitelikli dolandırıcılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Hükümlü hakkında resmi belgede sahtecilik ve nitelikli dolandırıcılık suçundan kurulan hükümlere yönelik hükümlü müdafinin temyiz taleplerinin incelenmesinde;
1- Ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 18.11.2014 tarihli 2013/830 Esas ve 2014/502 Karar sayılı ilamında belirtildiği üzere; CMK"nin 231/11. maddesine göre hükmün açıklanmasına dair kararda, Türkiye Cumhuriyeti Anayasası"nın 141/3, CMK"nin 34 ve 230. maddeleri uyarınca gerekçe bölümünde iddia ve savunmada ileri sürülen görüşlerin belirtilmesi, mevcut delillerin tartışılması ve değerlendirilmesi, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterilmesi, bu delillere göre ulaşılan sonuçların, iddia, savunma ve dosyadaki diğer belgelere ilişkin değerlendirmeler ile sanığın eyleminin ve yüklenen suçun unsurlarının nelerden ibaret olduğunun, hangi gerekçeyle hangi delillere üstünlük tanındığının açık olarak gerekçeye yansıtılması, delillerle sonuç arasında bağ kurulması gerektiğinden; somut olayda sanığın sabit kabul edilen fiilinin ne olduğu belirtilip buna dayanak olan deliller gösterilip tartışılmadan gerekçesiz hüküm kurulması,
2- Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 07.02.2006 gün ve 11/12 sayılı kararında da açıklandığı üzere; kesinleşmiş hükümden farklı bir karar verilmesi halinde, infazda kuşkulara neden olunmaması yönünden yeni kararın Ceza Muhakemesi Kanununa göre hüküm fıkrasında bulunması zorunlu unsurları taşıması, kararın gerekçesinde 5271 sayılı CMK"nin 230. maddesi uyarınca suç oluşturduğu kabul edilen eylemin gösterilmesi, nitelendirilmesi, cezanın ve/veya güvenlik önlemlerinin belirlenmesi, yeni hükmün kesinleşmesi üzerine önceki kararın infaza esas alınacak hüküm bölümü ortadan kalkıp geçerliliği sona ereceği için, önceki hükümdeki vekalet ücreti, müsadere, yargılama giderleri ve benzeri hususların infazda doğabilecek kuşku ve duraksamaları gidermek üzere uyarlama kararında da aynen gösterilmesi gerekirken; bu ilkelere aykırı olarak yeni hüküm kurulurken, kesinleşen hükümdeki yargılama giderlerine hükmolunmayıp yargılamaya sebep olmadığı da gözetilmeden uyarlama yargılaması yapılan giderlerinde hükümlüye yüklenilmesi ile adli emanet hakkında bir karar verilmemesi,
3- Kabule göre de; hükümlü hakkında TCK’nin 158/1-k maddesi uyarınca temel cezanın “2 yıl hapis ve 5 tam gün adli para cezası“ olarak belirlenmesinden sonra, 5237 sayılı TCK’nin 35/2. maddesi uyarınca 1/2 oranında indirim yapıldığında "1 yıl hapis ve 2 tam gün adli para cezası", TCK’nin 62/1. maddesi uyarınca 1/6 oranında ise indirim yapıldığında sonuç cezanın "10 ay hapis ve 1 tam gün adli para cezası" olacağı gözetilmeden, hesap hatası yapılarak sonuç cezanın "1 yıl 8 ay hapis ve 1 tam gün adli para cezası" olarak belirlenmesi suretiyle fazla ceza tayini,
Yasaya aykırı, hükümlü müdafinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca hükümlerin BOZULMASINA, 14.12.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.