Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2018/7254 Esas 2020/1298 Karar Sayılı İlamı

2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunu"nun 48/5, 48/9 ve 44/1-b. maddelerine aykırı davranmak eyleminden dolayı kabahatli ... hakkında Mersin Trafik Denetleme Şube Müdürlüğünün 29/05/2016 tarihli ve IA 498773 sıra numaralı trafik idarî para cezası karar tutanağı ile aynı tarihli IA 482749 sıra numaralı trafik idarî para cezası karar tutanağı ile uygulanan 2.614,00 Türk lirası ve 1.058,00 Türk lirası idarî para cezaları ile 29/05/2016 tarihli ve A 08248 sıra numaralı sürücü belgesinin 2 yıl süre ile geçici olarak geri alınması tutanağına karşı yapılan başvurunun kabulüne ve anılan idarî para cezası karar tutanaklarıyla tesis edilen idarî yaptırım kararlarının kaldırılmasına dair Mersin 2. Sulh Ceza Hâkimliğinin 29/12/2017 tarihli ve 2017/4746 değişik iş sayılı kararı aleyhine Adalet Bakanlığının 15/10/2018 gün ve 7763 sayılı kanun yararına bozma istemini içeren yazısı ekinde bulunan dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 22/10/2018 gün ve KYB-2018-48486 sayılı ihbarnamesi ile Dairemize verilmekle okundu.
Anılan ihbarnamede;
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 223/7. maddesinde “Aynı fiil nedeniyle, aynı sanık için önceden verilmiş bir hüküm veya açılmış bir dava varsa davanın reddine karar verilir.” hükmünün yer aldığı, dosya kapsamına göre; kabahatli hakkında uygulanan idarî yaptırım kararlarına yönelik 17/01/2017 tarihinde yapılan başvuru üzerine Mersin 3. Sulh Ceza Hâkimliğinin 19/04/2017 tarihli ve 2017/59 değişik iş sayılı kararıyla başvurunun reddine karar verilip anılan kararın 30/06/2017 tarihinde kesinleşmiş bulunması karşısında, mükerrer yapılan başvurunun reddine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediği gerekçesiyle 5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309.maddesi uyarınca anılan kararın kanun yararına bozulması isteminde bulunulmakla, gereği görüşülüp düşünüldü;
Daha önce aynı idari yaptırım kararları hakkında yapılan başvuruların Mersin 3. Sulh Ceza Hakimliğinin 19/04/2017 tarih ve 2017/59 Değişik iş sayılı kararı ile reddine karar verilmiş olunması ve anılan kararın da 30/06/2017 tarihinde kesinleşmesi nedeniyle, aynı idari yaptırım kararına yönelik olarak yapılan mükerrer başvuru hakkında, 5271 sayılı CMK"nin 223/7. maddesi uyarınca davanın reddine karar verilmesi gerekirken, başvuruların esastan incelenerek kabulüne dair karar verilmesinin usul ve yasaya aykırı olduğu, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 05/02/2019 tarih, 2015/4-113 Esas, 2019/67 Karar sayılı ilamında da belirtildiği şekli ile mükerrer başvurunun kabulüne dair Mersin 2. Sulh Ceza Hâkimliğinin 29/12/2017 tarihli ve 2017/4746 değişik iş sayılı kararının yok hükmünde olduğu, bu bakımdan anılan kararın kesinleşmesinin ve hukuk dünyasında sonuç doğurmasının söz konusu olamayacağından, kanun yararına bozma incelemesine konu da edilemeyeceği, Mersin 3. Sulh Ceza Hâkimliğinin 19/04/2017 tarihli ve 2017/59 değişik iş sayılı kararının kesinleşmesinden sonra ortaya çıkan yeni deliller nedeniyle ancak Mersin 3. Sulh Ceza Hâkimliğinin 19/04/2017 tarihli ve 2017/59 değişik iş sayılı kararı kapsamında kanun yararına bozma yoluna gidilebileceği anlaşılmakla;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının yerinde görülmeyen kanun yararına bozma isteğinin REDDİNE, 12/02/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.