Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2018/485 Esas 2019/2496 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ


TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davadaYozgat 2. Asliye Hukuk Mahkemesince verilen 08/09/2015 tarih ve 2014/821-2015/397 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin davacı ve davalılar vekilleri tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili banka ile davalı şirketlerden Yimpaş Mobilya San. ve Tic. A.Ş. arasında akdedilen 15.01.2002 tarihli 100.000.-TL bedelli Genel Kredi Sözleşmesini diğer davalı şirketlerin müşterek borçlu ve müteselsil kefil sıfatıyla imzalandığını, kredi borçlusunun talebi ile çeşitli kurum ve kuruluşlara verilmek üzere toplam 13.764.-TL bedelli 2 adet teminat mektubu düzenlenerek muhataba verildiğini ve halen mer"i olan teminat mektuplarının bankaya iade edilmediğini, bedelinin müvekkili bankaya nakden depo edilmemesi üzerine mevcut borçların ödenmesinin ihtaren bildirildiğini, borcun ödenmediğini, ilamsız haciz yoluyla takibe başlandığını, davalılar vekilinin yetki itirazında bulunduğunu, dosyanın Yozgat 1. İcra Dairesinin dosyası üzerinden borçlulara ödeme emri tebliğ edildiğini, davalılar vekilinin borcun tamamına itiraz ettiğini, davalıların itirazının haksız ve yersiz olduğunu, bu nedenle itirazın iptaline, takibin devamına ve borçlu aleyhine % 20"den aşağı olmamak üzere icra inkar tazminatına hükmedilmesini, yargılama giderleri ile ücreti vekaletin de davalı tarafa yükletilmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalılar vekili, müvekkili şirketlerden Yimpaş Mobilya San. ve Tic. A.Ş. için DMO Genel Müdürlüğü’ne verilen teminat mektuplarının bedelinin depo edilmesinin istendiğini, teminat mektuplarının icra takip tarihi itibariyle davacı banka tarafından tazmin edilmemiş olan teminat mektupları olduğunu, teminat mektuplarının komisyon ve masraflarının davacı bankaya daha önceden ödendiğini, bankanın uğradığı bir zararın söz konusu olmadığını, kurum tarafından herhangi bir tazmin talebinde bulunulmadığını, müvekkili şirketlerin davacı kuruma ödemesi gereken bir borcu olmadığını, mektuptan kaynaklanan herhangi bir riskinde olmadığını, icra takibinin haksız ve kötüniyetli bir takip olduğunu, bu sebeplerle açılan davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre; bilirkişi raporu doğrultusunda; üzerinde herhangi bir geçerlilik süresi olmayan teminat mektuplarının süresiz olduğu, bu teminat mektuplarının 10 yıllık genel zamanaşımı süresine tabi olup 10 yıllık sürenin geçmediğinin tespit edildiği, teminat mektubu bedelinin depo edilmesi istenmesi halinde bunun muhatap tarafından kabul edilip yerine getirileceği hususunun düzenlendiği, davaya konu teminat mektuplarının ihale için Devlet Malzeme Ofisine verildiği, karar tarihi itibariyle paraya çevrilmediği ancak teminat mektuplarının uzun süre geçmesine rağmen iade de edilmediği, somut olayda kredi borcunun tamamen ödenmediği, kredi alacağın tahsili riskinin gerçekleştiği davacı bankanın TMK."nın 2 maddesi iyiniyet kuralları ve kredi sözleşmesindeki koşullar doğrultusunda verdiği teminat mektupları bedellerinin depo edilmesini borçludan talep edebileceği gerekçeleriyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davacı ve davalılar vekili temyiz etmiştir. 
1- Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalılar vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddine,
2- Dava teminat mektubunun deposu amacıyla yapılan ilamsız icra takibine yönelik itirazın iptali istemine ilişkindir. Davacı ile davalı ... Mobilya San. ve Tic. A.Ş. arasında bağıtlanan ve diğer davalıların kefil olarak imzaladıkları sözleşme uyarınca dava dışı şirket lehine teminat mektubu verildiği taraflar arasında tartışmasızdır. Bu durum karşısında davacının kredi sözleşmesi uyarınca teminat mektubunun deposunu asıl borçlu ve kefillerden isteyeceği anlaşılmaktadır. Ancak; davacının deposunu isteyeceği teminat mektubu miktarın 13.764,00TL olmasına rağmen, hükümde eksik olarak 13.164,00TL yazılması ve bu miktar üzerinden icra inkar tazminatının eksik hesaplanması doğru olmadığı gibi, ayrıca yargılama giderlerinin davalıdan alınıp davacıya verilmesi gerekirken Hazine"ye irat kaydedilmesine karar verilmeside doğru olmamış bu nedenlerle kararın davacı yararına bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenle, davalılar vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bentte açıklanan nedenle davacı vekilinin temyiz itirazının kabulü ile hükmün davacı yararına BOZULMASINA, aşağıda yazılı bakiye 629,23 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalılardan müştereken ve müteselsilen alınmasına, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz eden davacıya iadesine, 01/04/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.