Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2016/23458 Esas 2016/21633 Karar Sayılı İlamı

7. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/23458
Karar No: 2016/21633
Karar Tarihi: 20.12.2016

Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2016/23458 Esas 2016/21633 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Yargıtay 7. Hukuk Dairesi'nin 2016/23458 E. ve 2016/21633 K. sayılı kararında, iş mahkemesinin verdiği hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir. Ancak tefhim yapılan kısa kararın usul ve yasaya uygun olmadığından temyiz süresi, gerekçeli kararın tebliğ tarihinden itibaren başlamalıdır. Davalı vekili, 18/04/2016 tarihinde temyiz harcını yatırarak kararı temyiz etti. Mahkemece, yasal sürede temyiz talebinde bulunmadığı gerekçesiyle temyiz talebi reddedilmiştir. Ancak, davacı tarafından sunulan UYAP sistemi çıktılarında temyiz süre tutum dilekçesinin 18/04/2016 tarihinde e-imza ile imzalandığı ve aynı tarihte temyiz harcının yatırıldığı anlaşılmıştır. Bu nedenle mahkemece verilen ek karar bozulmalıdır. Tüm temyiz itirazları reddedilerek, 10.03.2016 tarihli karar ONANMALIDIR.
Kanun Maddeleri:
- 5521 sayılı iş mahkemeleri kanunu'nun 8. maddesi: İş mahkemesinin nihai kararları tefhim tarihinden itibaren sekiz gün içinde temyiz edilebilir. Usul ve yasaya uygun bir tefhim yapılmazsa temyiz süresi hükmün tebliğ tarihinden itibaren başlar.

(Kapatılan) 7. Hukuk Dairesi 2016/23458 E. , 2016/21633 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :İş Mahkemesi
Dava Türü : İşe iade

YARGITAY İLAMI

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtay"ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
5521 sayılı iş mahkemeleri kanunu"nun 8. maddesine göre iş mahkemesinin nihai kararları tefhim tarihinden itibaren sekiz gün içinde temyiz olunabilir. Usul ve yasaya uygun bir tefhim yapılmadığında temyiz süresi hükmün tebliğ tarihinden itibaren başlar. Tefhim olunan kısa karar usul ve yasaya uygun olmadığından temyiz, gerekçeli kararın tebliğinden itibaren başlaması gerekecektir. 10.03.2016 tarihinde tarafların yüzüne tefhim olunan kısa kararın davalı vekiline 08/04/2016 tarihinde tebliğ edildiği, davalı vekilinin 18/04/2016 tarihinde temyiz harcını da yatırmak suretiyle kararı temyiz ettiği görülmüştür.
Mahkemece, 06/05/2016 tarihli ek karar ile davalı vekiline gerekçeli kararın 08/04/2016 ve 14/04/2016 tarihlerinde tebliğ olunmuş olmasına rağmen yasal sürede temyiz talebinde bulunmadığı, UYAP sisteminden 28/04/2016 tarihinde hükmü temyiz ettiği anlaşılmakla temyiz talebinin reddine karar verildiği, ancak davalı tarafından sunulan UYAP sistem çıktılarında temyiz süre tutum dilekçesinin 18/04/2016 tarihinde e-imza ile imzalandığı ve aynı tarihte temyiz harcının yatırıldığının anlaşılması karşısında mahkemece verilen 06/05/2016 tarih ve 2015/766 E. - 2016/223 K. sayılı davalının kararı temyiz etmemiş sayılmasına dair ek karar bozularak ortadan kaldırılmalı, davalı vekilinin temyiz itirazları incelenmelidir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle temyiz edenin sıfatına ve temyiz nedenlerine göre ayrıca karar başlığında ... A.Ş. yerine ... olarak eksik yazıldığı anlaşılmış ise de bu eksikliğin mahkemesinde her zaman düzeltilmesi mümkün olduğundan bozma nedeni yapılmamış olup bu nedenle davalı vekilinin yerinde bulunmayan tüm temyiz itirazlarının reddine,

SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle mahkemenin 06/05/2016 tarihli Ek Kararının BOZULARAK ORTADAN KALDIRILMASINA, davalının tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan 10/03/2016 tarihli kararın ONANMASINA, davalıdan harç peşin alındığından yeniden alınmasına yer olmadığına, 20.12.2016 gününde oybirliğiyle KESİN olarak karar verildi.