Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2018/640 Esas 2019/2493 Karar Sayılı İlamı

11. Hukuk Dairesi
Esas No: 2018/640
Karar No: 2019/2493
Karar Tarihi: 01.04.2019

Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2018/640 Esas 2019/2493 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacılar, 4. Asliye Ticaret Mahkemesi'nin kararının istinaf edilmesi üzerine, bölge adliye mahkemesi 21. hukuk dairesi tarafından istinaf istemi reddedildi. Kararın Yargıtayca incelenmesi istendi, ancak mahkeme kararını reddetti. Tahkim, uyuşmazlığın tamamının veya bir kısmının hakem veya hakem kuruluna bırakılması anlamına gelmektedir ve verilen karar, usul hukuku açısından görevsizlik kararı niteliğindedir. Mahkemenin onay vermesi gereksizdir. Bölge adliye mahkemesi kararının temyizi mümkün değildir ve temyiz isteminin reddine karar verilmiştir. HMK'nın 412/1. maddesi, tahkimin alternatif bir uyuşmazlık çözüm yolu olduğunu belirtir. HMK'nın 362/1-c maddesi, bölge adliye mahkemesinin göreve ilişkin verdiği kararların temyizi mümkün olmadığını belirtir.

11. Hukuk Dairesi 2018/640 E. , 2019/2493 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : ... BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 21. HUKUK DAİRESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada ... 4. Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 07/12/2016 tarih ve 2015/931 E. - 2016/563 K. sayılı kararın davacılar vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair ... Bölge Adliye Mahkemesi 21. Hukuk Dairesince verilen 21/12/2017 tarih ve 2017/1099-2017/923 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacılar vekili tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
HMK"nın 412/1. maddesine göre tahkim, uyuşmazlığın tamamının veya bir kısmının çözümünün hakem veya hakem kuruluna bırakılması hususunda tarafların yaptıkları bir anlaşma olup alternatif uyuşmazlık çözüm yollarından birisidir ve ilk itiraz olarak ileri sürüldüğünde mahkemenin görevi sona erip uyuşmazlığın hakemde görülmesi gerektiğinden, verilen karar usul hukuku anlamında görevsizlik kararı niteliğindedir. HMK"nın 362/1-c maddesine göre Bölge Adliye Mahkemelerinin göreve ilişkin verdiği kararların temyizi mümkün olmayıp bu nedenle davacı vekilinin temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin temyiz isteminin REDDİNE, ödedikleri peşin temyiz harcının istekleri halinde temyiz eden davacılara iadesine, 01/04/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.