22. Hukuk Dairesi Esas No: 2014/8032 Karar No: 2015/20194 Karar Tarihi: 10.06.2015
Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2014/8032 Esas 2015/20194 Karar Sayılı İlamı
22. Hukuk Dairesi 2014/8032 E. , 2015/20194 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi DAVA : Davacı, kıdem, ihbar tazminatı, fazla mesai, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır. Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı, iş sözleşmesinin haksız olarak feshedildiğini ileri sürerek kıdem ve ihbar tazminatı ile bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsilini istemiştir. Davalı, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir. Mahkemece, dosya içeriğine göre işverenin diğer işçisi ile davacı arasındaki sataşmanın sonrasında işverenin diğer işçisinin iş sözleşmesinin feshedilmesinden iki gün sonra işyerine çalışması için çağrıldığını beyan ettiği, her iki işçinin de birbirine sataştığı ve küfür ettiği, davalı işveren tarafından eşit işlem borcuna aykırı davranıldığı, bu itibarla fesih işleminin yerinde olmadığı, gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Karar davalı vekilince temyiz edilmiştir. 1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine karar verilmiştir. 2-Taraflar arasında iş sözleşmesinin feshi uyuşmazlık konusudur. Dosya içeriğine göre, davacı işçinin davalı işyerinde 04.12.2010-26.07.2012 tarihleri arasında sevkiyat görevlisi olarak çalıştığı, iş sözleşmesinin davalı işveren tarafından 31.07.2012 tarihli fesih bildirimi ile, iş yerinde 26.07.2012 tarihinde işverenin başka bir işçisi ile karşılıklı sataşarak düzeni bozmak suretiyle birbirlerine karşılıklı olarak hakaret, küfür ve darp ettikleri belirtilerek, 4857 sayılı İş Kanunu"nun 25. maddesinin II. fıkrasının (d) bendi uyarınca haklı nedenle feshedildiği anlaşılmaktadır. Somut olayda, kavgaya karışan işçilerden ilk haksız hareketin davacıdan geldiği dosya kapsamından anlaşılmaktadır. İşverenin diğer işçisi, davacı tarafından kendisine küfür edilmesi ve üzerine yürünmesi nedeniyle küfür ederek karşılık vermiştir. İşveren ilk anda her iki işçiyi de işten çıkarmış, iki gün sonra ise kusuru olmayan diğer işçiyi yeniden işe çağırmıştır. Burada eşit işlem borcuna aykırılıktan söz edilemez. İşverenin feshi davacı yönünden haklı nedene dayandığından kıdem ve ihbar tazminatı isteklerinin reddi gerekirken kabulü hatalı olup bozmayı gerektirmiştir. SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 10.06.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.