MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki kamulaştırmasız el atılan taşınmaz bedeli ile ecrimisilin tahsili davasından dolayı yapılan yargılama sonunda: Davanın kısmen kabulüne dair verilen yukarıda gün ve sayıları yazılı hükmün Yargıtay"ca incelenmesi, taraf vekillerince verilen dilekçeler ile istenilmiş olmakla, dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
- K A R A R –
Dava, kamulaştırmasız el atılan taşınmaz bedeli ile ecrimisilin tahsili istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Arsa niteliğindeki taşınmaza emsal karşılaştırması yapılarak değer biçilmesinde ve davacı Gülüstan Özcan"ın payı karşılığı kamulaştırmasız el atmaya dayanan tazminat ve ecrimisil"in tahsiline karar verilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Bu nedenle davalı idarenin tüm, davacı vekilinin ise aşağıdaki bentler kapsamı dışındaki temyiz itirazları yerinde değildir. Ancak;
1-)Bir kısım davacılar murisi Hanım Örnek"e çıkartılan kamulaştırma tebligatının tebliğini içeren şerh olmadığı gibi, Ankara 21. Asliye Hukuk Mahkemesinin 1993/833-1994/968 karar sayılı kararında, kamulaştırma evraklarının 13.09.1993 tarihinde tebliğ edildiği kabul edilmiş ise de o tarihe muris Hanım Örnek"in ölü olduğu da dosya içeriğiyle sabittir.
Kamulaştırma Kanununun 25. maddesi gereği hakların kullanılması ve borçların yerine getirilmesi bakımından kamulaştırma işlemi mal sahibi için 13. madde uyarınca noter vasıtasıyla yapılan tebligatla başlar.
Davacılardan Hanım Örnek"in mirasçısı ... bakımından geçerli bir tebligatın varlığından söz edilemeyeceği gibi, Ankara 21. Asliye Hukuk Mahkemesinin 1993/833 esas sayılı dosyasında da davacı da olmadığı anlaşılmakla, yine Kamulaştırma Kanunun 14. maddesi gereği iştirak halinde maliklerin tek başına dava hakkı olduğundan, davacı ... yönünden işin esasına girilerek davanın kabulü gerekirken, yazılı şekilde reddine karar verilmesi,
2-)6487 sayılı Yasanın 21. maddesi ile 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun başlığı ile birlikte değiştirilen geçici 6. maddesinin on üçüncü fıkrası ""09.10.1956 ile 04.11.1983 tarihlerini kapsayan dönemde oluşan mağduriyetlerin giderilmesi amacıyla getirilen ve malikler aleyhine bir takım hükümler içeren bu istisnai düzenlemenin 04.11.1983 tarihinden sonraki dönem içinde uygulanmasının hukuk güvenliğinin zedeleyeceği"" gerekçesiyle Anayasanın 2 ve 35. maddelerine aykırı bulunarak iptal edilmiştir.
Bu durumda 04.11.1983 tarihinden sonraki döneme ilişkin el atmalarda nispi harç ve vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiğinin düşünülmemesi,
Doğru görülmemiştir.
Davacılar vekilinin temyiz itirazları yerinde olduğundan hükmün açıklanan nedenlerle H.U.M.K.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, davacıdan peşin alınan temyiz harcının istenildiğinde iadesine davalıdan aşağıda yazılı kalan onama harcının alınmasına, taraflardan peşin alınan temyize başvurma harçlarının Hazineye irad kaydedilmesine, 23/05/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.