MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada ... 2. Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 07/02/2017 tarih ve 2014/1273-2017/161 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin davacı vekili tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; müvekkilinin davalıdan 16.06.2009 tarihinde 600.000,00 TL kredi kullandığını, kullanım sırasında davalının 18.000,00 TL komisyon adı altında kesinti yaptığını, 25.02.2010 tarihinde dava konusu kredinin yapılandırılması esnasında da proje komisyonu adı altında 15.000,36 TL kesinti yapıldığını, bu bedellerin müvekkilinden tahsilinin haksız olduğunu, 22.03.2010 tarihinde kalan ana para 548.513,82 TL iken yapılandırma sonrasında devreden rakamın 551.094,33 TL olarak belirlenerek 2.580,51 TL kesinti yapıldığını ve buna ilişkin açıklamanın bulunmadığını, 22.12.2010 tarihinde kredinin başka bankaya devri sırasında kalan anapara 520.667,61 TL olmasına rağmen devir bedelinde ana para 542,256,00 TL olarak gösterilerek anaparadan 21.588,39 TL kesinti yapılıp bu bedelin davalının uhdesinde tutulduğunu, yapılan bu kesintilerin yasal olmadığını, haksız şart niteliğinde olduğunu, genel işlem koşullarına ilişkin düzenlemelere aykırı olduğunu ileri sürerek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla toplam 57.169,75 TL"nin yasal faiziyle tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; imzalanan sözleşmede ödeme planının, komisyon ve masrafların tutarları, taksit tutarlarının açıkça yazıldığını, müvekkilinin tacir olarak verdiği hizmet karşılığında ücret/masraf alma hakkı olduğunu, yapılan kesintilerin usul ve yasaya uygun olduğunu, erken kapama sırasında indirim yapma zorunluluğunun bulunmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; taraflar arasındaki kredi sözleşmesinin tarihi itibariyle yürürlükte olan 818 sayılı BK"da genel işlem koşullarının düzenlenmediği, bu sebeple uygulanma imkanının bulunmadığı, davacıdan tahsil edilen komisyon ve masrafların, dosyaya sunulan emsal komisyon ve masraf tabloları, diğer bankaların bu konudaki cevabi yazıları ve son bilirkişi raporu ile sabit olduğu üzere fahiş olmadıkları, uygulamadaki oranlara uygun olduğu, ayrıca ticari kredi olduğu sabit olan genel kredi sözleşmesinin tüketici işlemi ve davacının tüketici olarak kabul edilemeyeceği, bu yönden de davacının talebinin yerinde olmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 13,00 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 01/04/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.