Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2014/10997 Esas 2015/20183 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
DAVA : Davacı, sosyal yardım, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının davalı birlikte sulama işçisi olarak çalıştığını, fazla çalışma, ulusal bayram ve genel tatil çalışma ve hafta tatili çalışma ücretleri alacakları olduğunu iddia ederek bunların tahsilini istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının iddialarının yerinde olmadığını ifade ederek davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının iddia ettiği alacakların kısmen bulunduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının iddia ettiği alacakların kısmen bulunduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmesi isabetlidir.
Ancak davacının sosyal yardım isteği toplu iş sözleşmesi kaynaklı olmasına rağmen davacının faiz talebi en yüksek mevduat faizi olduğundan faizin reeskont faizi olarak tespiti isabetsizdir. Bununla beraber bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 438/7. maddesi uyarınca aşağıda belirtilen şekilde düzeltilerek onanması uygun bulunmuştur.
Sonuç:
Temyize konu olan kararın hüküm kısmının “Sosyal yardım ücretinin dava tarihi olan 11.03.2011 tarihinden itibaren 100,00 TL, ıslah tarihi 22.10.2013 tarihinden itibaren 100,00 TL’nin reeskont faiziyle birlikte olmak üzere toplam 200,00 TL’nin üzerinden davalıdan alınarak davacıya verilmesine” şeklindeki 2.A fıkrasının hükümden çıkarılarak yerine aynı fıkra olmak üzere “Davacının sosyal yardım ücreti talebinin kabulüyle, 200,00 TL sosyal tardım ücretinin 100,00 TL’sinin dava tarihi olan 11.03.2011 tarihinden itibaren 100,00 TL sinin ise ıslah tarihi 22.10.2013 tarihinden itibaren en yüksek işletme kredisi faizini geçmemek üzere bankalarca mevduata uygulanan en yüksek faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine,” hükmünün getirilmesi suretiyle hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine, 10.06.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.