Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2014/10325 Esas 2015/20170 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA : Davacı, kıdem tazminatı ile yıllık izin ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının değişen alt işverenler nezdinde davalı kurumda temizlik işçisi olarak çalıştığını, iş sözleşmesinin emeklilik nedeniyle davacı tarafından sona erdirildiğini iddia ederek kıdem tazminatı ve yıllık izin ücreti alacaklarının tahsilini istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının iddialarının yerinde olmadığını ifade ederek davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının iş sözleşmesinin emeklilik nedeniyle kendisi tarafından sona erdirildiği feshedildiği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davacı ve davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davacı vekilinin tüm, davalı vekilinin ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının iş sözleşmesinin emeklilik nedeniyle kendisi tarafından sona erdirildiği feshedildiği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmesi isabetlidir.
Ancak davacının davalı işverene emeklilik dilekçesi vermemiş olması itibariyle kıdem tazminatı için faiz başlangıç tarihinin dava ve ıslah tarihi olarak belirlenmesi gerekirken fesih tarihi olarak tespiti isabetsizdir. Bununla beraber bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 438/7. maddesi uyarınca aşağıda belirtilen şekilde düzeltilerek onanması uygun bulunmuştur.
Sonuç:
Temyize konu olan kararın hüküm kısmının “17.552,90 TL brüt kıdem tazminatının 31.12.2012 fesih tarihinden itibaren bankalarca uygulanan en yüksek mevduat faiziyle,” şeklindeki 1. fıkrasının hükümden çıkarılarak yerine aynı fıkra olmak üzere “17.552,90 TL brüt kıdem tazminatının 9.000,00 TL’sinin dava tarihinden, bakiyesinin ise ıslah tarihi olan 20.12.2013 tarihinden itibaren bankalarca uygulanan en yüksek mevduat faiziyle,” hükmünün getirilmesi suretiyle hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edenlerden davacıya yükletilmesine, 10.06.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.