MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının davalı Bakanlığa bağlı hastanede değişen alt işverenlerin işçisi olarak çalıştığını, yemekhanede garson olarak görev yapan davacının ücretinin asgari ücret olduğunu, iş sözleşmesinin davalı işveren tarafından haklı bir neden olmadan feshedildiğini ileri sürerek kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, yıllık izin ücreti, fazla çalışma ücreti ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, talep edilen alacakların zamanaşımına uğradığını, ayrıca Bakanlığa husumet yöneltilemeyeceğini savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz Başvurusu:
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacının fazla çalışma ücreti ile ulusal bayram ve genel tatil ücretine hak kazanıp kazanmadığı taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Somut uyuşmazlıkta davacı tanıklarının anlatımlarına itibar edilerek hesaplanan alacaklar hüküm altına alınmıştır. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının iki vardiya şeklinde çalıştığı, ilk vardiyada haftada 6 gün çalışarak 10 saat, ikinci vardiyada ise haftada 6 gün çalışarak 15 saat fazla çalışma yaptığı, ayrıca ulusal bayram ve genel tatil günlerinde çalıştığı kabul edilmiştir. Ancak dosya kapsamında hem “günlük devam izlemi” başlıklı belgeler, hem de “yemek şirketi elemanları çalışma günleri” başlıklı belgeler bulunmakta olup, bu yazılı kayıtların bir kısmında işveren vekilinin bir kısmında ise davacının imzasının olduğu tespit edilmektedir. Anılan kayıtlara hangi gerekçe ile itibar edilmediği gerekçeli kararda açıklanmamıştır. Özellikle günlük devam izlemi başlıklı imzalı belgelerden, davacının hangi dönemde haftada kaç gün çalıştığı açıkça görülmektedir. Aynı şekilde, bu kayıtların ait olduğu döneme rastlayan ulusal bayram ve genel tatil günlerinde davacının çalışıp çalışmadığı da net olarak belirlenebilmektedir. Mahkemece, bu kayıtlara hangi sebeple itibar edilmediğine yönelik gerekçe belirtilmeden, salt davacı tanıklarının anlatımına göre sonuca gidilmesi isabetsiz olup, kararın bu sebeple bozulması gerekmiştir.
3-Yıllık izin ücreti talebi yönünden ise, davacının yıllık izin formlarına göre 28 gün izin kullandığı gerekçesiyle bakiye 62 güne isabet eden izin ücreti hesaplanmıştır. Ancak davalı Bakanlık tarafından sunulan imzalı puantaj kayıtları değerlendirilmeden sonuca gidilmesi isabetli değildir. Davacının imzasını taşıyan yazılı kayıtlarda, davacının yıllık izin kullandığı belirtilen günler yönünden gerekli araştırma ve incelemenin yapılmamış olması bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç: Temyiz olunan hükmün yukarıda açıklanan sebeplerden BOZULMASINA, 25.02.2020 tarihinde oybirliği ile karar verildi.