Kasten yaralama - hakaret - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/16998 Esas 2020/1410 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/16998
Karar No: 2020/1410
Karar Tarihi: 22.01.2020

Kasten yaralama - hakaret - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/16998 Esas 2020/1410 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanık hakkında kasten yaralama suçundan adli para cezası verilmesine karar verdi. Bu ceza miktarı, Ceza Muhakemesi Kanunu'na eklenen geçici 2. madde uyarınca kesin olup, temyiz istemi reddedildi. Sanık hakkında hakaret suçundan kurulan hüküm ise şikayetten vazgeçilmesi nedeniyle düşürüldü. Bu nedenle temyiz istemi reddedildi. Kanun maddeleri ise; 6217 Sayılı Kanun'un 26. maddesi, 6723 Sayılı Kanun'un 33. maddesi, 5320 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun'a eklenen geçici 2. madde, 1412 Sayılı CMUK'un 317. maddesi.

3. Ceza Dairesi 2019/16998 E. , 2020/1410 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kasten yaralama, hakaret
HÜKÜM : Mahkumiyet ve düşmeye dair

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1)Sanık hakkında kasten yaralama suçundan kurulan hüküm bakımından yapılan incelemede,
Hükmolunan adli para cezasının tür ve miktarı, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi uyarınca kesin nitelikte bulunduğundan sanığın temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2)Sanık hakkında hakaret suçunda kurulan hüküm bakımından yapılan incelemede,
Sanığın 10.12.2015 tarihli celsede şikayetten vazgeçmeyi kabul ettiğini beyan etmesi karşısında, sanığın kamu davasının şikayetten vazgeçme nedeniyle düşürülmesine dair hükmü temyizde hukuki menfaati bulunmadığından temyiz isteminin 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan CMUK’un 317. maddesi gereğince istem uygun REDDİNE, 22.01.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.