Danıştay 3. Daire 2019/2885 Esas 2021/2953 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
ÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2019/2885
Karar No : 2021/2953

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı/…
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : … Çelik Sanayi Üretim ve Ticaret Limited Şirketi

İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:.., K:… sayılı kararının aleyhe olan hüküm fıkrasına yöneltilen istinaf başvurusuna ilişkin … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ:
Dava konusu istem: Davacı adına, yasal defter ve belgelerini incelemeye ibraz etmediğinden bahisle düzenlenen vergi inceleme raporu uyarınca katma değer vergisi indirimlerinin reddedilmesi suretiyle 2013 yılının Mart ila Aralık dönemleri için re'sen salınan üç kat vergi ziyaı cezalı katma değer vergisinin kaldırılması istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Davacı tarafından, dava dilekçesinde defter ve belgeleri sunabileceklerinin belirtilmesi üzerine verilen ara kararı uyarınca, Mahkemelerince ibraz edilen defter ve bilgiler üzerinde bilirkişi incelemesi yapılmasına karar verildiği, bilirkişi incelemesi sonucu düzenlenen raporda özetle, davacı şirketin yasal defterlerinin tasdikli olduğu, dosyada mevcut olup, ancak tutarları önemsiz olan 19 adet yazar kasa fişindeki firma adı, vergi numarası gibi bilgilerin okunamadığı, 541 adet alış faturası ve benzeri vesikanın yevmiye defterine usulüne uygun olarak kaydedildiği, yevmiye defterine kaydedilerek indirim konusu yapılan tüm alış faturaları ve benzeri vesikaların tamamının 2013 yılına ait ve 2013 hesap dönemi yevmiye defterindeki kayıtlara göre, toplam hasılat tutarının 1.776.267,57-TL, hesaplanan katma değer vergisi tutarının 397.486,42-TL, indirilecek katma değer vergisi tutarının 375.655,42-TL ve ödenecek katma değer vergisi tutarının 366,61-TL olduğu, ancak indirimden yararlanılan söz konusu alış faturaları ve benzeri vesikalardan toplam alış tutarı 362.742,64-TL ve indirilecek katma değer vergisi tutarı 65.271,53-TL olan 32 adet belgenin (28 adet alış faturası, 4 adet noter makbuzu) dosyada mevcut olmadığının tespit edildiği, buna göre söz konusu 32 adet belge dışında tüm alış belgelerinin dava dosyasına sunulduğu ve usulüne uygun olarak yasal defterlere kaydedilip indirim konusu yapıldığı hususlarına yer verildiği; söz konusu bilirkişi raporunda yer verilen tespitlerin Mahkemelerince uygun bulunduğu ve bilirkişi raporuna, defter ve belgelerin bilirkişi tarafından değil, idarece incelenmesinin gerektiği, aksi tutumun yetki ihlali anlamına geleceği yönündeki davalı idare itirazlarının raporu kusurlandırıcı nitelikte görülmediği, Mahkemelerinin 20/04/2018 tarihli ara kararıyla davalı idareden, davacının emtia alımında bulunduğu mükellefler hakkında herhangi bir olumsuzluk bulunup bulunmadığının sorulması üzerine verilen cevabi yazıda, davacının faturalarını kayıtlarına aldığı mükellefler hakkında sahte veya muhteviyatı itibarıyla yanıltıcı belge düzenledikleri yönünde rapor bulunduğunun belirtilmediği, öte yandan daha önce sunulamayan 31 adet fatura ve benzeri vesikanın Mahkemelerinin … sayılı dosyasına sunulduğunun görüldüğü, yalnızca … tarihli … belge nolu firmadan alınan katma değer vergisi tutarı 115,63-TL olan alış faturasının sunulmadığı ve bu alış faturasına dayanılarak yapılan indirimin çıkarılması suretiyle beyan tablosunun yeniden düzenlenmesi sonucunda, 2013 yılının Haziran döneminde 482,24-TL ödenmesi gereken katma değer vergisi tutarı çıktığı ve sonraki döneme devreden katma değer vergisi çıkmadığından, dava konusu cezalı vergilerin; 2013 yılının Haziran dönemine ait 115,63-TL’lik vergi aslı ile buna isabet eden üç kat vergi ziyaı cezasına ilişkin kısmında hukuka aykırılık bulunmadığı, fazlaya ilişkin kısmında ise tüm faturalar usulüne uygun yasal defterlere kaydedilerek indirim konusu yapıldığından hukuka uygunluk görülmediği gerekçesiyle, 2013 yılının Haziran dönemine ilişkin 115,63-TL'lik katma değer vergisi ve buna isabet eden üç kat vergi ziyaı cezası yönünden dava reddedilmiş, tarhiyatın geriye kalan kısımları ise kaldırılmıştır.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurusunun, usul ve hukuka uygun olduğu sonucuna varılan Vergi Mahkemesi kararının aleyhe olan hüküm fıkrasının kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği gerekçesiyle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca davalı idarenin istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacı tarafından defter ve belgelerin süresinde mücbir sebep ileri sürülmeksizin ibraz edilmediği, tarhiyatların hukuka uygun olduğu ileri sürülerek kararın bozulması istenmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI: Savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ…'UN DÜŞÜNCESİ:Temyiz isteminin reddi ile Vergi Dava Dairesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Üçüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE:

MADDİ OLAY:
Yasal defter ve belgelerini incelemeye ibraz etmeyen davacı adına, düzenlenen vergi inceleme raporu uyarınca katma değer vergisi indirimlerinin reddedilmesi suretiyle dava konusu tarhiyatın yapıldığı anlaşılmıştır.
Dava dilekçesinde Mahkemeye sunulabileceği belirtildiğinden, Mahkemenin 19/02/2018 tarihli ara kararıyla uyuşmazlık yılına ilişkin defter ve belgelerin dosyaya ibrazı sağlanmıştır.

İLGİLİ MEVZUAT:
2575 sayılı Danıştay Kanunu'nun 40. maddesinin 4. fıkrasında, İçtihatları Birleştirme Kurulu tarafından verilen kararlara, Danıştay daire ve kurulları ile idari mahkemeler ve idarenin uymak zorunda oldukları hüküm altına alınmıştır.
213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 3. maddesinin (b) bendinde, vergilendirmede vergiyi doğuran olay ve bu olaya ilişkin muamelelerin gerçek mahiyetinin esas olduğu, 3065 sayılı Katma Değer Vergisi Kanunu'nun 1. maddesinde, ticari faaliyet çerçevesinde yapılan teslim ve hizmetlerin katma değer vergisine tabi tutulduğu, 20. maddesinde teslim ve hizmet işlemlerinin karşılığını teşkil eden bedelin katma değer vergisi matrahını oluşturduğu, 29. maddesinde, mükelleflerin, vergiye tabi işlemleri üzerinden hesaplanan katma değer vergisinden, kendilerine yapılan teslim ve hizmetler dolayısıyla hesaplanarak, düzenlenen fatura ve benzeri vesikalarda gösterilen katma değer vergisini indirebilecekleri, 34. maddesinin 1. bendinde ise yurt içinden sağlanan veya ithal olunan mal ve hizmetlere ait katma değer vergisinin alış faturası veya benzeri vesikalar üzerinde ayrıca gösterilmek ve bu vesikalar kanuni defterlere kaydedilmek şartıyla indirilebileceği kurala bağlanmıştır.

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
25/07/2019 tarih ve 30842 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan Danıştay İçtihatları Birleştirme Kurulunun E:2013/3, K:2019/1 sayılı kararında mücbir sebep olmaksızın defter ve belgelerini incelemeye yetkili olan inceleme elemanlarına ibraz etmeyen katma değer vergisi mükellefleri adına yapılan cezalı tarhiyatlara karşı açılan davalarda, davacılar tarafından, vergilendirme dönemine ilişkin yasal defterler ve belgelerin mahkemeye sunulabileceğinin ileri sürülmesi halinde, bu defter ve belgeler davacıdan istenilip, defterlerdeki kayıtlar incelenip bu kayıt ve belgeler hakkında davanın diğer tarafı olan vergi idaresinin görüşü ve saptamaları da alınarak yapılacak hukuki değerlendirmeye göre karar verilmesi gerektiği sonucuna ulaşılmıştır.
Bu durumda, defter ve belgelerini incelemeye ibraz etmeyen davacının daha sonra dava aşamasında bunları Mahkemeye ibraz etmesi üzerine, bu defter ve belgeler üzerinde sadece idareye inceleme yaptırılarak karar verilmesi gerekirken, yaptırılan bilirkişi incelemesi sonucu düzenlenen rapora dayanılarak tarhiyatın azaltılmasında hukuka uygunluk görülmediğinden Vergi Dava Dairesi kararının bozulması gerekmiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1.Temyiz isteminin kabulüne,
2. … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının BOZULMASINA,
3.Yeniden bir karar verilmek üzere dosyanın ilgili Vergi Dava Dairesine gönderilmesine,
4. 492 sayılı Harçlar Kanunu'nun 13. maddesinin (j) bendi parantez içi hükmü uyarınca alınması gereken harç dahil olmak üzere yargılama giderlerinin yeniden verilecek kararda karşılanması gerektiğine, 08/06/2021 tarihinde oybirliğiyle kesin olarak karar verildi.