Mahkemesi :Gaziantep 3. İş Mahkemesi
Tarihi :25.04.2013
No :2012/679-2013/291

Dava, rücuen tazminat istemine ilişkindir.

Mahkemece, bozmaya uyularak davalı G.. H.. yönünden davanın reddine, diğer davalı hakkında davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.

Hükmün, davacı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.

Dava, trafik kazası sonucu yaralanan sigortalı için yapılan tedavi gideri ve geçici iş göremezlik ödemeleri nedeniyle oluşan Kurum zararının 506 sayılı Yasa"nın 39. maddesi uyarınca davalı sürücü ve G.. H..ndan teselsülen tahsili istemine ilişkindir.Bozma sonrası yapılan yargılama sonunda, G.. H.. yönünden 6111 sayılı Yasa"nın 59. maddesi ile değişik 2918 sayılı Yasa"nın 98. maddesi uyarınca davanın reddine karar verilmiştir.

Yasa Koyucu tarafından, 25.02.2011 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren,6111 sayılı Yasanın 59. maddesi ile 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanununun 98. maddesi değiştirilmiş, anılan değişiklik ile trafik kazaları sebebiyle üniversitelere bağlı hastaneler ve diğer bütün resmî ve özel sağlık kurum ve kuruluşlarının sundukları sağlık hizmet bedelleri, kazazedenin sosyal güvencesi olup olmadığına bakılmaksızın, Sosyal Güvenlik Kurumu tarafından karşılanacağı esası getirilmiştir.

6111 sayılı Kanunun, yayımı tarihinde yürürlüğe giren Geçici 1. maddesi ile; bu Kanunun yayımlandığı tarihten önce meydana gelen trafik kazaları nedeniyle sunulan sağlık hizmet bedellerinin de, yine, Sosyal Güvenlik Kurumu tarafından karşılanacağı belirtilmiştir.

Tedavi giderleri kapsamında,sigorta şirketlerinin ve G.. H..nın, sürücünün ve işletenin, zorunlu olarak sigorta teminatına bağlanması nedeniyle yasadan ve sözleşmeden doğan bu yükümlülüğü, 6111 sayılı Yasa ile getirilen düzenlemenin yürürlüğe girmesi ile sona erdirilmiş ise de; geçici iş göremezlik ödemeleri yönünden sorumluluğu ortadan kaldıran bir düzenleme bulunmamaktadır.Davalı G.. H..nın, geçici iş göremezlik ödemelerinden davalı sürücünün kusuru oranında, temerrüt tarihinden itibaren yasal faizi ile sorumlu olduğu gözetilmelidir.

Mahkemece, yukarıda açıklanan maddi ve hukuki olgular gözetilerek, G.. H.."nın temerrüt tarihi araştırılarak sonucuna göre karar verilmesi gerekirken, eksik inceleme ve yanılgılı değerlendirme sonucu, yazılı şekilde karar verilmiş olması, usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.

O hâlde, davacı avukatının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.

SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 12.02.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.