Mahkemesi : İstanbul Anadolu 7. İş Mahkemesi
Tarihi : 27.06.2013
No : 2011/937-2013/471

Dava, yaşlılık aylığı bağlanması istemine ilişkindir.
Mahkemece, ilamında belirtildiği şekilde davanın reddine karar verilmiştir.
Hükmün, davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Dava, 1.12.1979 tarihinden itibaren 506 sayılı Yasa kapsamında sigortalı hizmetleri, 7.11.2001 ile 16.7.2008 tarihleri arasında 6 yıl 8 ay 9 gün 1479 sayılı Yasa kapsamında sigortalı hizmetleri bulunan davacıya, salt 506 sayılı Yasa kapsamında sigortalı hizmetleri gözetilerek, yaşlılık aylığı bağlanması; aksine, Kurum işleminin, iptali istemine ilişkindir.
Mahkemece, davacının tahsis talep tarihi olan 1.4.2008 tarihi itibariyle, 4777 gün primi olduğu, 506 sayılı Yasa"nın geçici 81/B-c bendinde öngörülen 5075 gün prim gün sayısı bulunmadığından bahisle, davanın reddine karar verilmiş ise de, kararın eksik inceleme ve yanılgılı değerlendirmeye tabi olduğu anlaşılmaktadır.
Öncelikle davacının, 23.5.2002 tarihi itibariyle 22 yıl 5 ay 22 gün sigortalılık süresi olması nedeniyle,506 sayılı Yasa"nın geçici 81/B-b bendi uyarınca 45 yaşı, 25 yıl sigortalılık ve 5000 gün prim şartlarına tabi olduğu belirgindir.
Mahkemece, davacının tahsis talep tarihi itibariyle; prim gün sayısının 4777 gün olduğu belirlenmiş ise de; tahsis talep dilekçesinde; 173146 sicil nolu işyerinde 1980/3 ve 4. dönemlerde 180 gün, 391980 sici nolu işyerinde 1986/2. döneminde 120 gün sigortalı çalıştığını belirtmiş olduğu, bunun üzerine, davacının sigorta sicil numarasının 12187336 olduğu, 1980/3 ve 4. dönemdeki hizmetlerinin 12187339 sigorta sicil numaralı başka bir sigortalının sigorta hizmet cetveline, davacının ismi ile aktarıldığı anlaşılınca, Kurum tarafından bu hizmetlerin davacının sigorta hizmet cetveline aktarıldığı ve böylece davacının prim gün sayısının 4957 gün olduğu gözetilmemiştir.
Öte yandan, davacının, 12187 sicil numaralı işyerinden 1986/2. döneminde 120 günlük çalışmasına ilişkin olarak, işveren tarafından dönem bordrosu verilip verilmediği ve bildirim yapılmışsa bu çalışmanın prim gün sayısının belirlenmesinde, gözetilip gözetilemeyeceği husus üzerinde durulmamıştır.
Mahkemece, yukarıda belirtilen maddi ve hukuki olgular ışığında araştırma ve inceleme yapılarak sonucuna göre yaşlılık aylığı bağlama koşullarının irdelenmesi gerekirken, eksik inceleme ve araştırma sonucunda yazılı şekilde hüküm kurulmuş olması, usûl ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
O hâlde, davacı vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 12.02.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.