Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/5421 Esas 2020/4152 Karar Sayılı İlamı

15. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/5421
Karar No: 2020/4152
Karar Tarihi: 02.06.2020

Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/5421 Esas 2020/4152 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, evlilik programından tanıştığı kişiye karayollarından emekli olmak için 4.500 TL para istemiş, aldığı krediyi verdiği halde ortadan kaybolmuştur. Bu eylem dolandırıcılık suçunu oluşturmaktadır ve sanık mahkum edilmiştir. Dosya uzlaşma kapsamında olduğu için önce uzlaşma bürosuna gönderilmiş ancak uzlaşma sağlanamamıştır. Mahkeme, delilleri inceledikten ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak kanaat oluşturduktan sonra sanığın temyiz itirazlarını reddetmiş ve hükmün onaylanmasına karar vermiştir.
Hükümde geçen kanun maddeleri:
-Türk Ceza Kanunu'nun 157/1, 52, 53 ve 58. maddeleri: Dolandırıcılık suçunu tanımlayan maddeler.
-6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi: Uzlaşma kapsamındaki suçların belirlenmesine ilişkin madde.
-5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 253. ve 254. maddeleri: Uzlaşmanın sağlanması ve uzlaşma protokolünün yürürlük kazanması ile ilgili maddeler.

15. Ceza Dairesi 2018/5421 E. , 2020/4152 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK."nun 157/1, 52, 53 ve 58. maddeleri gereğince mahkumiyet

Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığa atılı dolandırıcılık suçunun 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK."nın 253. ve 254. madde fıkraları gereğince uzlaşma kapsamında olması nedeniyle, dosyanın uzlaşma bürosuna tevdii edildiği ancak; uzlaşmanın sağlanamadığı belirlenerek yapılan incelemede;
Sanığın, evlendirme programından temin edilen telefon ile katılanla tanıştığı, sanığın evlenmek istediğini söylemesi üzerine yapılan görüşmede sanığın karayollarından emekli olmak için 4.500 TL para istediği, katılanın bankadan çektiği krediyi parasını sanığa verdikten sonra sanığın ortadan kaybolduğu ve kendisine bir daha ulaşılamadığı, şeklinde gerçekleşen eyleminin dolandırıcılık suçunu oluşturduğuna dair mahkemenin kabul ve uygulamasında bir isabetsizlik görülmemiştir.
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 02/06/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.