Danıştay 7. Daire 2002/4471 Esas 2003/3462 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No : 2002/4471
Karar No : 2003/3462




Temyiz İsteminde Bulunan Taraflar: 1- Maltepe Vergi Dairesi Müdürlüğü
2- Telekomünikasyon Kurumu
Vekili : Av. ...
İstemin Özeti : Beyanname verilmemesi nedeniyle takdir komisyonu kararına dayanılarak Temmuz/1999 dönemi için davacı Kurum adına salınan katma değer vergisi ve kesilen vergi zıyaı cezasına ilişkin işlemi; kurduğu, işlettiği veya kendisine tabi olarak faaliyet gösteren başka bir müessese tarafından değil, katma bütçeli olan davacı Kurumun kuruluş kanunu gereği bizzat yerine getirdiği hizmetler 3065 sayılı Kanunun 1'inci maddesinin 3'üncü fıkrasının (g) bendi hükmünde yer alan hizmet kavramı içinde değerlendirilemeyeceğinden, sunduğu hizmetleri mükellefiyet kapsamına girmeyen davacı Kurumun beyanname verme zorunluluğunun bulunmadığı; ayrıca anılan Kanunun 8'inci maddesinde de verginin mükellefleri arasında davacı Kurumun sayılmadığı gerekçesiyle iptal eden ... Vergi Mahkemesinin ... gün ve E:...; K:... sayılı kararının; vergi dairesi müdürlüğünce, 3065 sayılı Kanunun 1'inci maddesinin 3'üncü fıkrası (g) bendi uyarınca katma değer vergisine tabi bulunan davacı Kurum adına yapılan tarh işleminin yasal olduğu; davacı Kurum tarafından ise, mükellefiyet kaydının iptali isteminin karara bağlanmadığı ileri sürülerek bozulması istenilmektedir.
Savunmanın Özeti: Taraflarca karşı taraf temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmuştur.
Tetkik Hakimi ...'in Düşüncesi: Temyiz dilekçelerinde ileri sürülen iddialar, 2577 sayılı Kanunun 49'uncu maddesinin 1'inci fıkrasında sayılan bozma nedenlerine uymadığından, taraflar temyiz istemlerinin reddedilerek kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.
Danıştay Savcısı ...'un Düşüncesi: Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Yasasının 49'uncu maddesinin 1'inci fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp vergi mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında, anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemektedir.
Açıklanan nedenlerle temyiz isteminin reddi ile Vergi Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Yedinci Dairesince işin gereği görüşüldü:
Temyiz başvuruları; beyanname verilmemesi nedeniyle takdir komisyonu kararına dayanılarak davacı Kurum adına salınan katma değer vergisi ile kesilen vergi zıyaı cezasına ilişkin işlemi iptal eden vergi mahkemesi kararının bozulması istemlerine ilişkindir.
Her ne kadar, davacı Kurum tarafından mükellefiyet kaydının iptali de istenildiği halde, vergi mahkemesi kararında bu istemin karara bağlanmadığı iddiasıyla anılan kararın ilgili hüküm fıkrasının bozulması istenilmekte ise de; temyize konu karar vergi mahkemesince davacı Kurumun mükellefiyet kapsamına girmediği gerekçesiyle verilmiş bulunduğundan, bu iddia yerinde görülmemiştir. Bu itibarla davacı Kurumun anılan kararın bozulmasını istemekte menfaati mevcut değildir.
Davalı Vergi Dairesi Müdürlüğünün temyiz istemine gelince:
3065 sayılı Katma Değer Vergisi Kanununun 1'inci maddesinin 3'üncü fıkrasının (f) bendinde, Gelir Vergisi Kanununun 70'inci maddesinde belirtilen mal ve hakların kiralanması işlemlerinin katma değer vergisine tabi olduğu belirtilmiş; Gelir Vergisi Kanununun anılan 70'inci maddesinin 5'inci fıkrasında da, arama, işletme ve imtiyaz hakları ve ruhsatları, ihtira beratı, alameti farika, marka, ticaret unvanı, her türlü teknik resim, desen, model, plan ile sinema ve televizyon filmleri, ses ve görüntü bantları, sanayi ve ticaret ve bilim alanlarında elde edilmiş bir tecrübeye ait bilgilerle gizli bir formül veya bir imalat usulü üzerindeki kullanma hakkı veya kullanma imtiyazı gibi hakların sahipleri, mutasarrıfları, zilyetleri, irtifak ve intifa hakkı sahipleri veya kiracıları tarafından kiraya verilmesinden elde edilen iratların gayrimenkul sermaye iradı sayılacağı hükmü yer almıştır. 2813 sayılı Telsiz Kanununun 5'inci maddesinin 14'üncü fıkrasında ise, kurumun gelirlerinin her türlü vergi, resim ve harçtan muaf olduğu hükmüne yer verilmiştir.
Olayda, davacı Kurum tarafından işletme hakkının devri, 3065 sayılı Kanunun yukarıda açıklanan hükmü karşısında, katma değer vergisine tabi ise de; davacı Kurumun gelirlerinin, anılan yasaya nazaran özel olan 2813 sayılı Telsiz Kanununun 5'inci maddesiyle, her türlü vergi, resim ve harçtan muaf olması sebebiyle, hakkında yapılan katma değer vergisi tarhiyatında hukuka uyarlık yoktur.
Açıklanan nedenlerle, temyiz dilekçelerinde ileri sürülen hususlar mahkeme kararının bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmediğinden, davalı Vergi Dairesi Müdürlüğü temyiz isteminin reddine; davacı temyiz isteminin ise, incelenmeksizin reddine, … lira maktu karar harcının davacı Kurumdan alınmasına, 9.6.2003 gününde oybirliği ile karar verildi.