Yargıtay 8. Hukuk Dairesi 2016/20180 Esas 2017/3513 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İcra Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Şikayet

Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş olup hükmün davalı tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairece dosya incelendi, gereği düşünüldü.


K A R A R

Borçlu vekili, 5393 sayılı Yasa"nın 15/son maddesi uyarınca süresi içinde mal beyanında bulunulmasına rağmen müvekkili idarenin hesaplarının haczedildiğini mal beyanında bildirilen taşınmazın borcu karşılayıp karşılamayacağı belirlenmeden hesap haczi yapılmasının doğru olmadığını, ayrıca hesapların fiilen kamu hizmetinde kullanıldığını bu haczin aynı zamanda taşkın haciz oluşturduğunu ileri sürerek borçlunun ... Şubesi"ndeki hesabı üzerine konulan haczin kaldırılmasını talep etmiştir.
Mahkemece, 6552 sayılı İş Kanunu ile Bazı Kanun ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılması ile Bazı Alacakların Yeniden Yapılandırılmasına Dair Kanunun 121. maddesi gereğince borçlu Belediye"den haczedilecek mal göstermesinin istenmediği, eksik usulü işlemelere rağmen haciz işlemi uygulandığı, Yasa"nın yürürlüğe girmesinden sonra borçlu aleyhine olan eski yasa hükmünün uygulanamayacağı gerekçesiyle şikayetin kabulüne karar verilmesi üzerine; hüküm, alacaklı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Şikayete konu icra takibinde; borçlu Belediye"den mal beyanında bulunması istenmiş olup, Mahkeme"nin gerekçesinde aksi yönde belirlemede bulunulması doğru değildir.
İİK’nun 85. maddesinin son fıkrasına göre, haciz koyan memur, borçlu ile alacaklının menfaatlerini mümkün olduğu kadar telif etmekle mükelleftir. Anılan düzenlemeden hareketle, hacizde tertip ilkesi ve usul ekonomisi gereğince, borçlunun malları haczedilirken, muhafazası ve satılması en kolay ve yokluğu borçluya en az yük teşkil edecek mallardan hacze başlanılması, haciz yapılırken alacaklı ve borçlunun menfaatlerinin mümkün olduğu kadar dengelenmeye çalışılması gerekmektedir.
11.09.2014 tarihli 29116 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6552 sayılı Kanun"un 121. maddesi ile 5393 sayılı Belediye Kanunu 15. maddesine eklenen fıkranın birinci cümlesinin; ""... ve haciz işlemi sadece gösterilen bu mal üzerine uygulanır"" ibaresi ile ""...veya kamu hizmetlerini aksatacak..."" ibaresi, Anayasa Mahkemesi’nin 17/6/2015 tarihli ve E.: 2014/194, K.: 2015/55 sayılı Kararı ile iptal edilmiş olup, alacaklının haciz talebinin, hacizde tertip müessesesi gereği karşılanması gerekir. Bu halde, şikayetin reddine karar verilmesi gerekirken yazılı gerekçe ile şikayetin kabulüne karar verilmesi isabetsizdir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, alacaklı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK"nun 366. ve 6100 sayılı HMK"nun Geçici 3. maddesi yollamasıyla 1086 sayılı HUMK"nun 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA; taraflarca İİK"nun 366/3. maddesi gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 10 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine ve peşin harcın temyiz edene iadesine, 13.03.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.