Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2016/9895 Esas 2019/8222 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ:İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ: ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili, müvekkilinin 03.04.2006-15.07.2014 tarihleri arasında davalı işyerinde çalıştığını, iş akdinin haksız olarak işveren tarafından feshedildiğini ileri sürerek kıdem ve ihbar tazminatı alacaklarının davalıdan tahsilini istemiştir.Davalı vekili, davacının iş sözleşmesinin haklı nedenle feshedildiğini savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçeyle davanın kabulüne karar verilmiştir.Karar davalı vekilince temyiz edilmiştir.
Taraflar arasında iş sözleşmesinin feshi uyuşmazlık konusudur.
Somut olayda, davacının davalı işyerinde 03.04.2006-14.07.2014 tarihleri arasında boru profil makine operatörü olarak çalıştığı ve iş sözleşmesinin davalı tarafından 15.07.2014 tarihli fesih bildirimi ile “Fabrikamızın Boru Profil üretim bölümünde Boru Profil üretim işçisi olarak çalışmakta iken, işyeri çalışma saatlerine uymayı ısrarla red ettiğiniz, kendi belirlediğiniz çalışma saatlerine göre çalışmayı talep ettiğiniz görülmektedir. Mesai saatleri bitmeden işyerinizi terk etmeniz, öğlen istirahatlerini fabrikanın belirlediği saatler dışında kullanmakta ısrarcı olan davranışlarınız, göreviniz hatırlatıldığı halde ısrarla görevinizi yapmamanız, görev yerinizi terk etmeniz nedeniyle iş akdiniz TİS 14-4/C-12 maddeleri ile 4857 sayılı iş kanununun 25-II/h hükmüne göre bildirimsiz ve tazminatsız olarak feshedilmiştir.” denilerek haklı nedenle feshedildiği anlaşılmıştır.
Somut uyuşmazlıkta, Mahkemece fazla çalışma yönetmeliğinin 9. maddesinde fazla çalışma yapmak için işçinin yazılı onayının alınması gerektiğinin belirtildiği, dosyada yapılan incelemede işçinin onayına ait yazılı belgenin davalı tarafından dosyaya sunulmadığı bu nedenle bu hususta işçinin yazılı onayının bulunduğunun tespit edilemediği, yine aynı yönetmeliğin 5. maddesinde fazla çalışma süresinin yılda 270 saatten fazla olamayacağının emredici şekilde düzenlendiği, dinlenen tanıklarca işçinin yılda 270 saatten fazla mesai yaptığının anlaşıldığı, davacının bundan fazlasını çalışmak zorunda olmadığı bu suretle işveren feshinin haksız olduğu kabul edilmiş ise de, varılan sonuç dosya içeriği ile örtüşmemektedir.Mahkemece her ne kadar fazla çalışma yapmak için işçinin onayına ait yazılı belgenin davalı tarafından dosyaya sunulmadığı belirtilmiş ise de, dosya içeriğinde iş sözleşmesinin feshedildiği yıl içinde davacının fazla çalışma yapmak için muvafakatinin olduğuna dair imzası bulunan belgenin bulunduğu görülmektedir. Fazla çalışma yapılmasına ilişkin alınması gerekli muvafakatin sonucu, işçinin fazla çalışmaya itiraz edememesidir. Fazla çalışmaya muvafakat eden işçi fazla çalışmadan kaçınamaz. Buna göre Mahkemece söz konusu belge davacıya gösterilerek belgeye karşı beyanı alınıp değerlendirme yapılarak sonucuna göre karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ile karar verilmesi hatalı olup bozma nedenidir.SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının isteği halinde ilgilisine iadesine, 10.04.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.