Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davacı-karşı davalı kadın tarafından, tazminatlar, nafakalar, ziynet eşyası alacağı ve şirket hissesinden doğan alacak yönünden; davalı-karşı davacı koca tarafından ise, reddedilen karşı davası, kusur belirlemesi, tazminatlar ve velayet yönünden temyiz edilerek; temyiz incelemesinin duruşmalı olarak yapılması istenilmekle; duruşma için belirlenen 29.01.2013 günü duruşmalı temyiz eden davalı-karşı davacı E.G.vekili Av. M. F. Ö. ile karşı taraf temyiz eden davacı-karşı davalı A. G. vekili Av. A.Ö. geldiler. Gelenlerin konuşması dinlendikten sonra işin incelenerek karara bağlanması için duruşmadan sonraya bırakılması uygun görüldü. Bugün dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Toplanan delillerden; davacı-karşı davalı (kadın)"ın, eşine hakaretlerde bulunduğu ve mahkum olduğu, kadının hakaretinin tepki olarak kabulünün mümkün olmadığı anlaşılmaktadır. Kocanın, karşı davası yönünden Türk Medeni kanununun 166/2.maddesi koşulları oluşmuştur. Kocanın boşanma davasının da kabulü gerekirken, reddi doğru olmamış ise de, kadının davasında verilen boşanma hükmü taraflarca temyiz edilmeyip kesinleşmekle, kocanın boşanma davası konusuz kalmıştır. Konusuz kalan bir dava hakkında karar verilmesine yer olmadığına kararı verilmesi gerekmekle birlikte; bu davayı açanın dava açmakta haklı olup olmamasına bağlı olarak yargılama gideri ve varsa vekalet ücretiyle ilgili hangi tarafın sorumlu tutulacağına da karar verilmesi gerekir. Bu nedenlerle mahkemece konusuz kalan davalı- karşı davacı kocanın boşanma davası hakkında açıklanan çerçevede bir karar verilmek üzere hükmün bozulmasına karar vermek gerekmiştir.
3-Davacı-karşı davalı kadın, dava dilekçesinde boşanma ve boşanmanın fer"ileri olan velayet, nafaka ve tazminat isteğinin yanı sıra G.K.D.Isı S.İnş. San. Tic. Ltd. Şirketindeki %20 hissesinin karşılığı olan 60.000 TL ile ziynet eşyalarının aynen, aynen iadesi mümkün olmazsa bedelinin tahsiline karar verilmesini talep etmiştir. Davacı-karşı davalı kadının bu talepleri boşanma davasının fer"isi niteliğinde olmayıp nispi harca tabidir. Başvuru harcı dava dilekçesindeki bütün istekleri kapsar. Buna göre davacı-karşı davalı kadına talep ettiği ziynet eşyasının tutarı açıklattırılıp, ziynet eşyası ve şirket hissesi karşılığı istediği alacak miktarı üzerinden nispi harcı tamamlaması için süre verilerek(Harçlar Kanunun md.30-32) harcın tamamlanması halinde ziynet eşyası alacağı ile ilgili olumlu veya olumsuz bir karar verilmesi, şirket hissesine yönelik alacağın ise mal rejiminin tasfiyesinden kaynaklanmayıp şirket tasfiyesine yönelik ticaret hukukundan kaynaklanan alacak istemine ilişkin olduğu da dikkate alınarak bu talep yönünden görev hususu da gözetilerek hüküm tesisi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2 ve 3. bentlerde gösterilen sebeplerle davalı-karşı davacı kocanın boşanma davası ile davacı-karşı davalı kadının ziynet eşyası ve şirket hissesinden doğan alacak talebine yönelik olarak BOZULMASINA, hükmün bozma kapsamı dışında kalan tazminatlar, nafakalar ve velayet yönünden ise yukarıda 1. bentte gösterilen seebeple ONANMASINA, taraf vekilleri duruşmaya geldiklerinden duruşma için taktir olunan 990 TL. vekalet ücretinin A.alınıp E.990.00 TL. vekalet ücretinin de E. alınıp A.verilmesine, temyiz peşin harcının istek halinde yatıranlara geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.29.01.2013 (Salı)
