Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2016/6020 Esas 2019/3600 Karar Sayılı İlamı

23. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/6020
Karar No: 2019/3600
Karar Tarihi: 16.09.2019

Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2016/6020 Esas 2019/3600 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı firmayla davacı arasında asıl işveren-alt işveren ilişkisi olduğu ve dava konusu olan tazminatların sorumluluğunun davalı firmaya ait olduğu belirtilmiştir. Davacı, dava dışı işçiye ödeme yaptığını ve davalının bu tazminatlardan sorumlu olduğunu iddia etmiştir. Ancak mahkeme, taraflar arasında imzalanan teknik şartnamede yer alan hükme göre davacının davalıya rücu hakkı bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar vermiştir. Davacının temyiz itirazları reddedilerek hüküm onanmıştır.
Kanun maddeleri:
- Borçlar Kanunu (BK) madde 115-117: işverenin işçilere ödeme yapması gereken tazminatlar ve bu tazminatlardan dolayı işçi alacaklılarına karşı sorumluluğu hakkında düzenlemeler içerir.
- İş Kanunu (İK) madde 2/III-f: alt işveren tanımı ve asıl işverenin bu durumdaki işçilerle ilgili sorumluluğuna dair hükümler yer alır.

23. Hukuk Dairesi 2016/6020 E. , 2019/3600 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- K A R A R -

Davacı vekili, müvekkili aleyhine dava dışı ... tarafından açılan dava sonucunda müvekkilinin toplamda 33.196,21 TL dava dışı işçiye ödeme yaptığını, müvekkili ile davalı arasında toplam 4 adet hizmet sözleşmesi imzalandığını, davalının asıl işveren olduğunu ve dava dışı işçiye ödenen tazminatlardan sorumlu olduğunu ileri sürerek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak üzere 2.5000,00 TL"nin ödeme tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak müvekkiline verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili alacağın zamanaşımına uğradığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia savunma ve dosya kapsamında; davacı ile davalı arasında asıl işveren–alt işveren ilişkisinin mevcut olduğu, davacının davalı ile müteselsilen sorumlu olması gerektiği, somut olayda davacı ile davalı arasında imzalanan teknik şartnamenin 19. maddesinde; "Sosyal Sigortalar Mevzuatı her türlü işçi ve işveren hakkındaki haklardan dolayı işçi alınması veya işçi haklarının ödenmesi için çıkarılması gibi tüm sorumluluklar müteahhit firmaya ait olup idare bu konularda hiçbir sorumluluk taşımayacaktır." hükmüne yer verildiği, dolayısıyla iç ilişkide tarafların iş bu sözleşme hükmü ile bağlı oldukları ve davacının davalıya sözleşme gereğince rücu imkanının olmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere 16.09.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.