Sahte fatura kullanmak - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2020/3250 Esas 2020/7132 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura kullanmak
HÜKÜM : Beraat, Ret

1-Sanık ... hakkında verilen beraat kararına yönelik temyiz isteminin incelenmesinde:
Dosya içerisinde bir sureti mevcut Türkiye Ticaret Sicili Gazetesi‘nin 17/10/2006 tarihli ve 6665 sayılı nüshasında yer alan bilgilere göre, sanığın ... Noterliği‘nin 10/10/2006 tarihli ve 029912 sayılı devir temlik sözleşmesi ile hisselerini devrederek şirket müdürlüğünden istifa ettiğinin anlaşılması; dosya kapsamına göre sanığın hisselerini devrettikten sonra da şirket işleri ile ilgilenmeye devam ettiği yönünde bir iddia ve delil bulunmaması karşısında, 5271 sayılı CMK’nin 217. maddesi uyarınca duruşmadan edindiği kanaate göre delilleri değerlendirip sanık hakkında beraat kararı veren mahkemenin takdir ve kabulünde bir isabetsizlik görülmediğinden, tebliğnamedeki bozma isteyen düşünceye iştirak edilmemiştir.
Yüklenen suçun sanık tarafından işlendiğinin sabit olmadığı dosya içeriğine uygun şekilde gerekçeleri gösterilerek Mahkemece kabul ve takdir kılınmış olup; katılan vekilinin temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden hükmün ONANMASINA,
2-Sanık ... hakkında verilen mükerrerlik nedeniyle davanın reddi kararına yönelik temyiz isteminin incelenmesinde:
İstanbul Anadolu Cumhuriyet Başsavcılığının 11/10/2013 tarihli 2013/131540 Soruşturma ve 2013/33565 Esas sayılı iddianamesi ile Merkezi Rapor Değerlendirme Komisyonu‘nun 12/09/2013 tarihli ve A-2013/103 sayılı komisyon mütalaası ve ekindeki 17/05/2013 tarihli ve 2013-A-1378/29 sayılı Vergi Suçu Raporu esas alınarak, sanık hakkında “2008 takvim yılında sahte fatura kullanma“ suçunu işlediği iddiasıyla açılan kamu davasında; İstanbul Anadolu 5. Asliye Ceza Mahkemesi‘nin 27/01/2015 tarihli 2013/495 Esas ve 2015/45 Karar sayılı ilamı ile ... Asliye Ceza Mahkemesi‘nin 2013/461 Esas sayılı dava dosyası esas alınarak mükerrer yargılama nedeniyle davanın reddine karar verilmiş ise de; mükerrer kabul edilen dava dosyasında, İstanbul Anadolu Cumhuriyet Başsavcılığının 27/11/2013 tarihli 2013/156039 Soruşturma ve 2013/52221 Esas sayılı iddianamesi ile ...‘nın 31/10/2013 tarihli ve RDK-1/2013 sayılı komisyon mütalaası ve ekindeki 30/10/2013 tarihli ve 2013-A-1378/79 sayılı Vergi Suçu Raporu esas alınarak “2008 takvim yılında sahte fatura kullanma“ suçundan kamu davası açılmasına karşın, her iki vergi suçu raporunda da sanığın kullandığı farklı faturalardan söz edildiği, bu haliyle dava dosyaları arasında mükerrerlik bulunmadığı, aynı takvim yılında farklı beyannamelerde kullanılan farklı faturaların zincirleme suça vücut vereceği, bununla birlikte temyize konu davanın dayanağını teşkil eden iddianamenin mükerrer kabul edilen davanın iddianamesinden daha önce düzenlendiği de gözetilmeden, yargılamaya devamla davanın esası hakkında bir karar verilmesi gerekirken, açılan kamu davasının mükerrer olduğu gerekçesiyle 5271 sayılı CMK’nin 223/7. maddesi uyarınca reddine karar verilmesi,
Yasaya aykırı, katılan vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükmün, bu sebepten dolayı, 5320 sayılı Kanun‘un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 04/12/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.