MAHKEMESİ : ... BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada ... 2. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 09/11/2016 tarih ve 2015/264 E. - 2016/381 K. sayılı kararın davacı vekili ile davalı TPMK vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair ... Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi’nce verilen 29/11/2017 tarih ve 2017/1098-2017/1098 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı ve davalı kurum vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, 6100 sayılı Kanun"un 369. maddesi gereğince miktar veya değer söz konusu olmaksızın duruşmalı olarak incelenmesi gereken dava ve işlerin dışında bulunduğundan duruşma isteğinin reddiyle
dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin 2004/25380 sayılı ve "Bİ" ibareli tanınmış markanın sahibi olduğunu, davalının ise "Bi"duble" ibaresinin tescili için diğer davalı kuruma başvurduğunu, 2013/42903 kod numarasını alan başvurunun ilanı üzerine yaptıkları itirazın nihai olarak davalı kurum tarafından reddedildiğini, kararın hukuka aykırı olduğunu, dava konusu başvuru ile müvekkili markası arasında iltibas tehlikesinin bulunduğunu, davalının kötü niyetli başvurusuyla müvekkili markasının tanınmışlığından haksız olarak istifade etmeyi amaçladığını ileri sürerek, ...’in 2015-M-3685 sayılı kararının iptalini ve tescili halinde başvuruya konu markanın hükümsüzlüğüne karar verilmesini istemiştir.
Davalı kurum vekili, kurum kararının usul ve yasaya uygun olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Davalı şirket tarafından cevap dilekçesi sunulmamıştır.
İlk derece mahkemesince iddia, savunma ve bilirkişi raporu doğrultusunda, davacının itirazına mesnet markadaki asıl ve ayırt edici unsurunun "Bİ" ibaresinden oluştuğu, bu ibarenin bilinen bir anlamının bulunmadığı, "Bi"duble" ibareli dava konusu başvurudaki asıl unsurun da "Bi" ibaresi olduğu, zira duble ibaresinin başvuru kapsamında bulunan özellikle alkollü içecekler bakımından miktara yönelik tanımlayıcı nitelik taşıdığı, diğer bir deyişle "duble" ibaresinin ayırt ediciliğe bir katkısının bulunmadığı, asıl ve ayırt edici unsurları oluşturan "Bİ" ile "Bİ" ibarelerinin görsel ve sescil ve hatta anlamsal olarak benzer nitelikte oldukları, başvuru kapsamında yer alan 32. sınıftaki tüm malların davacı markasının kapsamında yer alan ürün ve hizmetlerle aynı tür bulunduğu, bu mal ve hizmetler yönünden 556 sayılı KHK"nın 8/1-b maddesindeki koşulların oluştuğu, buna karşın başvuru kapsamında kalan 33. sınıf ürün ve hizmetlerin davacı markalarının kapsamındaki ürün ve hizmetlerle aynı türden olmadıkları, aynı tür sayılma kriterlerinin de bulunmadığı, davacı markasının tanınmışlık vasfına sahip olduğunun ispat olunmadığı gerekçesiyle, davanın kısmen kabulüne, ..."in 2015-M-3685 sayılı kararının, başvuru kapsamındaki "32.sınıftaki Biralar; bira yapımında kullanılan preparatlar. Maden suları, kaynak suları, sofra suları, sodalar. Sebze ve meyve suları, bunların konsantreleri ve özleri, meşrubatlar." ürünleri bakımından iptaline, sair yönden iptal isteminin reddine, davalı markası tescil edilmediğinden hükümsüzlük istemi hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
Karara karşı davacı ve davalı kurum vekillerince ayrı ayrı istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
İstinaf mahkemesi tarafından yapılan yargılama sonucunda mahkemenin vakıa ve hukuki değerlendirmesinde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle davacı ve davalı kurum vekillerinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı davacı ve davalı kurum vekilleri temyiz etmiştir.
1-Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK"nın 353/b1 maddesi uyarınca bölge adliye mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından davalı kurum vekilinin tüm davacı vekilinin ise aşağıdaki bent dışında kalan sair temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Dava, davalı kurum kararının iptali ile marka hükümsüzlüğü istemine ilişkindir. İlk derece mahkemesince yazılı gerekçelerle davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, karara karşı temyiz eden taraflarca yapılan istinaf başvurusu ise bölge adliye mahkemesince yazılı gerekçelerle esastan reddedilmiştir.
İlk derece mahkemesince, başvuru kapsamındaki 33. sınıfta yer alan ürün ve hizmetlerin davacı markaları kapsamındaki ürün ve hizmetlerle aynı türden olmadıkları, aynı tür sayılma kriterlerininde bulunmadığı, bu ürün grubunun sunulma biçimi ve bu konudaki prosedürler ile satın alacak kişilerin niteliklerinin de buna engel olduğu, bu nedenle başvuru kapsamında yer alan 33. sınıftaki ürün ve hizmetler bakımından iltibas tehlikesi bulunmadığı gerekçesiyle 33. sınıfta yer alan mal ve hizmetler bakımından davanın reddine karar verilmişse de, sınıflandırma sadece idari amaçlı olup, karşılaştırma konusu markalarda yer alan emtialar bakımından iltibas değerlendirilmesi yapılırken sınıflandırılmayla bağlı kalınmayarak mal ve hizmetlerin aynı veya benzer olup olmadığının değerlendirilmesi gerekmektedir.
Davacı yanca itiraza mesnet olarak gösterilen markaların kapsamında 33. sınıfta yer alan mal ve hizmetler bulunmasa da, mesnet markalar kapsamında 32. sınıfta yer alan bira emtiası bulunmaktadır. Başvuru markasının ise 33. sınıfta biralar hariç olmak üzere alkollü içecekler için tescil edilmek istendiği anlaşılmaktadır. Bu durumda, alkollü içecek niteliğinde olan biralarla, diğer alkollü içeceklerin benzer olduğunun ve ortalama tüketici nezdinde iltibasa sebep olabileceğinin kabulü gerekir. Belirtilen nedenlerle, bölge adliye mahkemesince ilk derece mahkemesi kaldırılıp esas hakkında yeniden hüküm tesis edilmek suretiyle 33. sınıfta yer alan emtialar bakımından da davalı kurum kararının iptali gerekirken yazılı gerekçelerle davacı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmesi doğru görülmemiş, bölge adliye mahkemesi kararının davacı yararına bozularak kaldırılması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı kurum vekilinin tüm, davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz isteminin kabulü ile, İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik istinaf başvurusunun esastan reddine ilişkin Bölge Adliye Mahkemesi kararının BOZULARAK KALDIRILMASINA, HMK"nın 373/1. maddesi uyarınca dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 8,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalı kurumdan alınmasına, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz eden davacıya iadesine, 01/04/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.