Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2019/1921 Esas 2019/3564 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/1921
Karar No: 2019/3564

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2019/1921 Esas 2019/3564 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesi'nde yapılan muhakeme sonucunda karşılıklı boşanma davasıyla ilgili hüküm verilmiştir. Karar davacı-karşı davalı kadının 10.11.2014 tarihli dilekçesi üzerine mahkeme tarafından kaldırılmış ve yerine yeni bir hüküm kurulmuştur. Ancak mahkemenin kendi kararını kaldırması ve yeni bir karar vermesi isabetli olmadığından kararın bozulması kararlaştırılmıştır. Temyiz edilen hükümün 14.11.2014 tarihli ek kararının kaldırılması ve bozulması kararlaştırılmıştır. Kanun maddeleri olarak, kararın bozulma sebebine göre temyize konu diğer bölümlerin şimdilik incelenmemesi kararlaştırılmıştır. Ayrıca, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 6217 sayılı Kanunla ilave edilen geçici 3. maddesi de detaylı bir şekilde açıklanmıştır.

2. Hukuk Dairesi 2019/1921 E. , 2019/3564 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesi
DAVACI-DAVALI : ...
DAVALI-DAVACI : ...
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-karşı davalı kadın tarafından 14.11.2014 tarihli ek karar ile 14.10.2014 tarihli hükme yönelik olarak temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu 1.10.2011 tarihinde yürürlüğe girmiş ise de, bu Kanuna 6217 sayılı Kanunla ilave edilen geçici 3. maddenin (1.) bendinde, Bölge Adliye Mahkemelerinin göreve başlama tarihinden önce verilen kararlar hakkında, kesinleşinceye kadar 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 26.09.2014 tarihli ve 5236 sayılı Kanunla yapılan değişiklikten önceki 427 ila 454. madde hükümlerinin uygulanmasına devam olunacağı hükme bağlandığından, temyiz talebinin incelenmesi gerekmiştir.
1-İlk derece mahkemelerinin kararlarını bozup kaldırma yetkisi Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 428. maddesi ve Yargıtay Kanunu"nun 1. maddesine göre münhasıran Yargıtay"a aittir. Mahkemece davacı-karşı davalı kadının boşanma davasının kabulüne karar verilmiş, bu karar henüz kesinleşmeden davacı-karşı davalı kadın 10.11.2014 tarihli dilekçesi ile davadan feragat etmiş, mahkemece; 14.11.2014 tarihli ek karar ile "Mahkemenin 14.10.2014 tarih 2013/150 esas 2014/136 karar sayılı hükmünün tüm sonuçları ile beraber kaldırılmasına, davacı-karşı davalı ..."in davasının feragat nedeni ile reddine" karar verilmiştir. Yukarıda açıklandığı üzere davadan feragat dilekçesi üzerine mahkemenin kararını kendisinin kaldırması ve yeni bir hüküm kurması isabetsiz olup, 14.11.2014 tarihli ek kararın bozularak kaldırılması gerekmiştir.
2- İşin esasının incelenmesine gelince;
Davacı-karşı davalı kadın 10.11.2014 tarihli dilekçesiyle davadan feragat ettiğini bildirdiğinden bu husus gözetilerek bir karar verilmek üzere hükmün bozulmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple 14.11.2014 tarihli ek kararın KALDIRILMASINA, 2. bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma sebebine göre temyize konu diğer bölümlerin şimdilik incelenmesine yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 27.03.2019 (Çrş.)