MAHKEMESİ : Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesi

Taraflar arasındaki 4650 sayılı Kanunla değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazların yol olarak tapudan terkini davasından dolayı yapılan yargılama sonunda: Davanın kabulüne ilişkin ilk derece mahkemesinin kararına karşı taraf vekillerinin istinaf başvurusu üzerine Samsun Bölge Adliye Mahkemesinin 6. Hukuk Dairesinin istinaf isteminin esastan reddine dair kararı ile birlikte Trabzon 1. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2019/397 Esas - 2020/219 Karar sayılı kararının Yargıtay"ca incelenmesi, taraf vekilince verilen dilekçeler ile istenilmiş olmakla, dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü:

- K A R A R -
Dava, 4650 sayılı Kanunla değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazların yol olarak tapudan terkini istemine ilişkindir.
İlk derece mahkemesince davanın kabulüne ilişkin olarak verilen karara karşı, taraf vekilleri tarafından yapılan istinaf başvurusunun Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesince esastan reddine karar verilmiş olup; hüküm, taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Aşağıda açıklanan gerekçelerle Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesinin istinaf başvurusunun esastan ret kararı kaldırıldıktan sonra Trabzon 1. Asliye Hukuk Mahkemesinin kararının incelenmesinde;
Dosyada bulunan kanıt ve belgelere, kararın dayandığı gerekçelere göre; arsa niteliğindeki Ortahisar İlçesi, Çukurçayır-Mısırlı Mahallesi 287 ada 45 ve 284 ada 8 parsel sayılı taşınmazların zeminine 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 11/1-g maddesi uyarınca emsalin üstün ve eksik yönleri belirlenip kıyaslaması yapılarak değer biçilmesinde ve tespit edilen bedelin bloke ettirilerek davalı tarafa ödenmesine karar verilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Bu nedenle davalı vekilinin temyiz itirazları yerinde değildir.
Davacı idare vekilinin temyizine gelince;
İlk derece mahkemesinin ilk kararı ile hüküm altına alınarak davalıya ödenmesine karar verilmiş olan 2.126.875,52 Tl bedele ilk karar tarihi olan 13.04.2017 tarihine kadar, ikinci karar ile hüküm altına alınan bedel ile oluşan fark bedel 1.340,84 TL ye ise ikinci karar tarihi olan 28.11.2017 tarihine kadar yasal faize hükmedilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması,
Doğru değil ise de; bu yanılgının giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden,
Gerekçeli kararın hüküm fıkrasının 4. bendinin tamamen çıkartılmasına, yerine ( Hüküm altına alınan 2.129.619,16 TL kamulaştırma bedelinden ilk ve ikinci karar ile hüküm alınan toplam 2.128.216,36.-TL kamulaştırma bedeli daha önce davalıya ödendiğinden, ilk kararla hüküm altına alınmış olan 2.126.875,52.-TL"ye 15/08/2016 tarihinden itibaren ilk karar tarihi olan 13/04/2017 tarihine kadar, ikinci karar ile ilk karar arasındaki fark bedel olan 1.340,84.-TL"ye ise 15/08/2016 tarihinden itibaren ikinci karar tarihi olan 28/11/2017 tarihine kadar 6459 sayılı yasanın 6. Maddesi gereğince yasal faiz yürütülmesine, ) paragrafının yazılmasına
Hükmün böylece HMK"nun 370/2.maddesi uyarınca DÜZELTİLEREK ONANMASINA, davalıdan peşin alınan temyiz harcının istenildiğinde iadesine ve temyize başvurma harcının Hazineye irad kaydedilmesine, 14/09/2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.