Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/2335 Esas 2019/5690 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/2335
Karar No: 2019/5690
Karar Tarihi: 18.03.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/2335 Esas 2019/5690 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanık hakkında kimlik bilgilerini başkalarının kullanımı suçu nedeniyle mahkumiyet kararı verirken TCK’nin 267. maddesi uyarınca ceza tayin edilmesinde yazım hatası yapıldığını belirtmiştir. Diğer suçlamalarda ise sanığın temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak, sanığın daha önce aldığı cezanın tekerrüre esas alınması gerektiği hükümleri yerine getirilmediği için yazın düzeltme yapılarak yargılamanın tekrarlanmasına gerek olmadan kararın bozulması kararlaştırılmıştır. Sanığın cezası TCK'nin 58/6 maddesi gereği infaz edilecek ve sonrasında denetimli serbestlik tedbiri uygulanacaktır. Kanun Maddeleri: TCK m.267, TCK m.142/1-b, TCK m.58/6, 5237 sayılı Kanun.

3. Ceza Dairesi 2018/2335 E. , 2019/5690 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık ... hakkında başkalarına ait kimlik veya kimlik bilgilerini kullanma suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik yapılan temyiz incelemesinde;
Sanık hakkında 5237 sayılı Kanun"un TCK"nin 267. maddesi uyarınca ceza tayin edilirken uygulama madde bendinin yazılmaması, mahallinde eklenebilir yazım hatası görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
2) Sanık ... hakkında yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik yapılan temyiz incelemesinde;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında tekerrüre esas alınan Midyat Sulh Ceza Mahkemesinin 21.02.2013 tarihli ve 2012/57 Esas- 2012/367 Karar sayılı ilamının kesinleşme tarihinin suç tarihinden sonra olması sebebiyle tekerrüre esas alınamayacağı, ancak sanığın adli sicil kaydında bulunan Midyat Asliye Ceza Mahkemesinin 10.07.2012 tarihli 2012/16 Esas, 2012/250 Karar sayılı ilamı ile TCK"nin 142/1-b maddesi uyarınca verilen 5 ay hapis cezasına ilişkin mahkumiyetinin tekerrüre esas alınması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı
gerektirmediğinden 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesi gereğince, hüküm fıkrasının tekerrür uygulamasına ilişkin paragrafının çıkartılarak yerine "Sanığın, tekerrüre esas mahkumiyetlerinden Midyat Asliye Ceza Mahkemesinin 10.07.2012 tarihli 2012/16 Esas, 2012/250 Karar sayılı ilamı ile verilen 5 ay hapis cezasına ilişkin mahkumiyetinin tekerrüre esas alınmasına, sanık hakkında hükmolunan cezanın 5237 sayılı TCK"nin 58/6. maddesi gereğince cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine, cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına"" cümlesinin eklenmesi suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 18.03.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.