MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenleme, defter ve belge gizleme
HÜKÜM : Beraat, mahkumiyet

Katılan vekilinin 02/04/2015 havale tarihli temyiz dilekçesinin içeriği itibarıyla temyiz isteminin, sanık hakkında verilen beraat kararına yönelik olduğu anlaşılmakla, katılan vekili yönünden bu hükme hasren yapılan temyiz incelemesinde;
I-Sanık hakkında “defter ve belge gizleme” suçundan kurulan mahkûmiyet hükmüne yönelik sanık müdafinin temyiz isteminin incelenmesinde:
5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yargılamanın hukuka uygun olarak yapıldığı, iddia ve savunmada ileri sürülen hususların gerekçeli kararda gösterilip tartışılarak değerlendirildiği, fiilin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, suç vasfının doğru biçimde belirlendiği, cezanın kanuni takdir sınırlarında uygulandığı, incelenen dosyaya göre kurulan hükümde bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmış, sanık müdafinin temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan hükmün ONANMASINA,
II-Sanık hakkında “2009 takvim yılında sahte fatura düzenleme” suçundan kurulan mahkûmiyet hükmüne yönelik sanık müdafinin, “2010 takvim yılında sahte fatura düzenleme” suçundan verilen beraat kararına yönelik katılan vekilinin temyiz istemlerinin incelenmesinde:
1-... Vergi Dairesi Müdürlüğü’nün ... vergi kimlik numaralı mükellefi olan sanık hakkında, “2009 ve 2010 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme” suçlarını işlediği iddiasıyla açılan kamu davasında; sanığın savunmasında, muhasebecilik yapan ...’nin kendisini ... ile tanıştırdığını, bu kişi ile birlikte iş yeri açtıklarını, ancak iş yeri ile ...’nun ilgilendiğini, faturaları da bu kişinin düzenlediğini, iş yeri 1.5 ay açık kaldıktan sonra ...’nun faturaları alıp gittiğini ve düzenlemeye devam ettiğini beyan ederek suçlamaları kabul etmemesi, 15/12/2014 tarihli bilirkişi raporuna göre dosya içerisinde asılları mevcut 2009 yılına ait suça konu faturalar üzerindeki imzaların sanığın eli ürünü olmadığının belirlenmesi, 26/12/2013 tarihli ve 2013-A-2111/93 sayılı vergi suçu raporunda ...hakkında da sanığın fiillerine maddi menfaat gözeterek iştirak ettiği gerekçesiyle ayrıca suç duyurusunda bulunulacağının bildirilmesi ile 10/12/2013 tarihli ve 2013-A-2111/78 sayılı vergi tekniği raporuna göre 2010 takvim yılında 2 farklı mükellefin sanıktan 8 adet belge karşılığında 89.864 TL bedelli fatura aldığını Ba formlarında bildirdiklerinin belirtilmesi karşısında, maddi gerçeğin kuşkuya yer bırakmayacak şekilde tespiti bakımından;
a)26/12/2013 tarihli ve 2013-A-2111/93 sayılı vergi suçu raporunda ...hakkında da sanığın fiillerine maddi menfaat gözeterek iştirak ettiği gerekçesiyle suç duyurusunda bulunulacağı belirtildiğinden, bu suç duyurusu akıbetinin araştırılması; dava açıldığının tespiti halinde mümkünse her iki davanın birleştirilmesine karar verilmesi, mümkün olmaması halinde ise dava dosyası getirtilip incelenerek bu davayı ilgilendiren delillerin onaylı örneklerinin dosyaya eklenmesi,
b)...ve ...’nun açık kimlik ve adres bilgilerinin tespitiyle duruşmaya celp edilmeleri, CMK’nin 48. maddesi uyarınca çekinme hakları da hatırlatılarak tanık sıfatıyla beyanlarına başvurulması, dosya içerisinde asılları bulunan faturalar üzerindeki imzaların bu kişilere ait olup olmadığı yönünden bilirkişi incelemesi yaptırılması,
c)Gerekli görülmesi halinde, faturaları kullanan ...Petrol Ür. Otom. San. Tic. Ltd. Şti. yetkilisi ... ile diğer şirket yetkilisi/yetkililerinin açık kimlik ve adres bilgileri vergi dairesinden de sorulmak suretiyle tespit edilerek duruşmaya celp edilmeleri ile CMK’nin 48. maddesi uyarınca çekinme hakları hatırlatılarak tanık sıfatıyla beyanlarına başvurulması; sanığı tanıyıp tanımadıkları, faturaların düzenlenmesi sırasında kiminle muhatap oldukları hususlarının ayrıntılı olarak sorulmasından sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken, eksik inceleme ve araştırma neticesinde sanık hakkında yazılı şekilde beraat ve mahkûmiyet kararları verilmesi,
2-Mahkûmiyet hükmü yönünden kabule göre de; 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafii ve katılan vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 04/12/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.