Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/6650 Esas 2020/4139 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK"nın 157/1, 62, 52 ve 53. maddeleri gereğince mahkumiyet (4 kez)

Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığa atılı dolandırıcılık suçunun 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK.nın 253. ve 254. madde fıkraları gereğince uzlaşma kapsamında olması nedeniyle, dosyanın uzlaşma bürosuna tevdii edildiği ancak; uzlaşmanın sağlanamadığı belirlenerek yapılan incelemede;
Sanığın, katılanların SRC belgesi almak istediklerini öğrenmesi ile SRC belgesini kendisinin Bitlis ilinde rahatlıkla alabileceğini belirterek dolandırmak kastı ile katılanlar Tunahan"dan 300 TL ..."dan 450 TL, ..."den 750 TL ve ..."tan 650 TL olmak üzere toplam 2150 TL paralarını aldığı ve tekrar iade etmediği, sanığın üzerine atılı suçu kabul ederek paraya ihtiyacı olduğu için bu şekilde katılanlardan para aldığını kabul ettiği, sanığın eyleminin dolandırıcılık suçunu oluşturduğuna dair mahkemenin kabul ve uygulamasında bir isabetsizlik görülmemiştir.
Sanığın katılan ..."den aynı suçu işleme kararının icrası kapsamında farklı tarihlerde 550 TL ve 200 TL alması karşısında, hakkında verilen cezadan zincirleme suç hükümleri uyarınca artırım yapılmaması aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 02/06/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.