Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/12295 Esas 2020/3450 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/12295
Karar No: 2020/3450
Karar Tarihi: 09.03.2020

Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/12295 Esas 2020/3450 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında mala zarar verme suçu ve hırsızlık suçu nedeniyle mahkumiyet kararı verilmiştir. Ancak, adli para cezasına ilişkin hükümün temyizi mümkün değildir. Bu nedenle, sanığın temyiz itirazları reddedilmiştir. Hırsızlık suçuna ilişkin hüküm ise kanıtlar dikkate alındığında doğru bulunmuş ve onanmıştır. Kararda, 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde ve 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi açıklanmıştır. Bu kanun maddeleri adli para cezasına ilişkin hükümlerin temyiz edilemeyeceğini ve bu tür hükümlerin mahkumiyet hükümleri gibi kesin olduğunu belirtmektedir.

13. Ceza Dairesi 2019/12295 E. , 2020/3450 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
14/04/2011 tarihinde yayınlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000. TL"ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, sanık hakkında tayin edilen adli para cezasına ilişkin hükmün, cezanın türü ve miktarı itibariyle temyizi mümkün bulunmadığından, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi gereğince sanığın temyiz itirazlarının tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
II-Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre sanığın temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 09/03/2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.