Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2011/51418 Esas 2013/5365 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

Davacı, fazla çalışma ücreti alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, iş sözleşmesinin işverence feshedildiğini, işyerinde kurye olarak 8-22 saatleri arasında haftanın 6 günü çalıştığını ileri sürerek, fazla çalışma alacağını istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının taleplerinin zamanaşımına uğradığı, fazla çalışma iddiasının doğru olmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının fazla çalışma yaptığını ispatladığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Ücret bordrolarına ilişkin kurallar burada da geçerlidir. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların, tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır
Somut olayda davacı işyerinde haftanın 6 günü 8-22 saatleri arasında çalıştığını belirterek fazla çalışma alacağı talep etmiştir. Davalı işveren ise fazla çalışma iddiasının belge ile ispatlanması gerektiğini savunmuştur. Davacı tanıkları işyerinde haftanın 6 günü 8-21/22 saatleri arasında çalışıldığını beyan etmiştir. davalı tanıkları ise 8-18 arası çalışıldığını beyan etmiştir. Davacı tanıkları davası olan ve birbirine tanıklık yapan kişilerdir. Davacı tanıklarından ...tarafından ... 3. İş Mahkemesinde açılan dava da işyerinde 8-18 saatleri arasında haftanın 6 günü çalışıldığı kabul edilerek haftalık 9 saat üzerinden fazla çalışma alacağı hesaplanmıştır. Bu karar taraflarca temyiz edilmiş olup Dairemizin 2010/44055 esas 2013/4372 K. sayılı kararı ile 06.02.2013 tarihinde onanmıştır. Dairemizce onanan dosyada nazara alındığında işyerinde 8-18 saatleri arasında haftanın 6 günü çalışıldığı ve haftalık 9 saat fazla çalışma yapıldığı halde bu süre aşılarak fazla çalışma alacağının hüküm altına alınması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 12.02.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.