Sahte fatura kullanmak - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/2063 Esas 2020/7117 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura kullanmak
HÜKÜM : Beraat

1-...‘nün 920 009 1173 vergi kimlik numaralı mükellefi olan sanık ... hakkında bu mükellefiyeti nezdinde, “2010 takvim yılında sahte fatura kullanma“; ...‘nün 920 030 4171 vergi kimlik numaralı mükellefi olan ... Temizlik San. Ltd. Şti. Adi Ortaklığı‘nın yetkilileri olan sanıklar ... ve ... haklarında bu adi ortaklık nezdinde, “2010 ve 2011 takvim yıllarında sahte fatura kullanma“ suçlarını işledikleri iddiasıyla açılan kamu davalarında; sanıkların savunmalarında, faturaların gerçek alışverişlere dayandığını beyan ederek suçlamaları kabul etmemeleri ile sanık ...‘ün vergi incelemesi sırasında alınan beyanında ödemelerin çekle yapıldığını bildirmesine rağmen, dosya içerisindeki vergi tekniği raporlarında çekle yapılan ödemelerin muvazaalı olduğunun belirtilmesi karşısında, maddi gerçeğin kuşkuya yer bırakmayacak şekilde tespiti bakımından;
a)Sahte olduğu iddia olunan faturaları düzenleyen şirketler hakkında tanzim edilen vergi inceleme raporlarının dosyaya getirtilmesi, bu şirketlerin yetkilisi/yetkilileri hakkında “2010 ve 2011 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme“ suçlarından kamu davası açılıp açılmadığının araştırılması, açıldığının tespiti halinde dava dosyaları getirtilip incelenerek bu davayı ilgilendiren delillerin onaylı örneklerinin dosyaya intikal ettirilmesi,
b)Gerekli görülmesi halinde, vergi tekniği raporlarında ayrıntılı olarak belirtilen çekle yapılan ödemelere ilişkin ödeme bilgileri ve sanık ...‘e ait banka hesap hareketleri ilgili vergi dairesi müdürlüğünden temin edilerek; faturaların gerçek alım-satım karşılığı olup olmadığının belirlenmesi yönünden, mal ve para akışını gösteren sevk ve taşıma irsaliyeleri, teslim ve tesellüm belgeleri, bedelinin ödendiğine dair ticari teamüle uygun, kanıtlama yeterliliği olan banka hesap hareketleri ve kasa mevcuduyla uyumlu geçerli belgeler, düzenleyicinin yeterli mal girişi olup olmadığı da dikkate alınarak, faturaları düzenleyen mükellefler ile sanıkların ticari defter ve belgeleri üzerinde karşılıklı bilirkişi incelemesi yaptırılması ve ödemelerin muvazaalı olup olmadığının tespitine çalışılması, sonucuna göre sanıkların hukuki durumlarının takdir ve tayini gerekirken eksik inceleme ve araştırma sonucu yazılı şekilde beraat kararları verilmesi,
2-Kabule göre de; 5271 sayılı CMK"nin 225. maddesi uyarınca hükmün konusu duruşmanın neticesine göre iddianamede gösterilen fiil ve failden ibaret olup, iddianamede açıklanan ve suç oluşturduğu ileri sürülen fiilin dışına çıkılarak açılmayan davadan yargılama yapılıp hüküm kurulmasının mümkün bulunmadığı; Osmaniye Cumhuriyet Başsavcılığı‘nın 06/01/2014 tarihli 2013/12170 Soruşturma ve 2014/95 Esas ile 28/05/2014 tarihli 2013/12171 Soruşturma ve 2014/2760 Esas sayılı iddianameleriyle, 213 sayılı VUK’nin 367. maddesine göre dava şartı olan komisyon mütalaalarına uygun olarak sanıklar hakkında, "2010 ve 2011 takvim yıllarında sahte fatura kullanma" suçlarından kamu davası açılmasına karşın, ayrı ve bağımsız suçlar olan "sahte fatura kullanma" ve “muhteviyatı itibariyle yanıltıcı belge düzenleme” suçlarının birbirine dönüşemeyeceği gözetilmeden, Mahkemece hüküm fıkrasında hem “sahte fatura kullanma”, hem de “muhteviyatı itibariyle yanıltıcı belge düzenleme” suçlarından bahsedilmek suretiyle çelişkiye neden olunması,
Yasaya aykırı, katılan vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 04/12/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.