Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
Mahkemece "evlilik birliğinin devam etmemesinde davalıya atfı kabil kusur bulunmadığı, davacı kusurlu olup, dava hakkının bulunmadığı" gerekçesiyle dava reddedilmiştir. Davacının, elektronik ortamda kız arkadaşı ile mesajlaşmak suretiyle güven sarsıcı davranışlarda bulunduğu, eşini sevmediğini ve istemediğini ifade ettiği anlaşılmakta ise de, davalının da kocasına ".. şerefsiz.." " .. sen önce adam olmayı becer" şeklinde sözler sarfettiği, yapılan soruşturma ve toplanan delillerle gerçekleşmiştir. Bu durumda davalı da, az da olsa kusurludur. Ağır kusurlu olan eşin de boşanma davası açma hakkı vadır. Böyle bir durumda az kusurlu eş, açılan davaya itiraz eder ve bu itirazı hakkın kötüye kullanılması niteliğinde görülmez ve evlilik birliğinin devamında davalı ve çocuklar bakımından korunmaya değer bir yarar olduğu tespit edilirse, boşanma isteği reddedilir (TMK md. 166/2) Davalı, boşanmaya karşı çıkmamış, boşanmayı o da istemiştir. Evlilik birliğinin ortak hayatı sürdürmeleri kendilerinden beklenmeyecek derecede temelinden sarsıldığı gerçekleştiğine göre boşanma davasının kabulüne karar verilmesi gerekirken isteğin reddi dğoru bulunmamıştır.
SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda gösterilen sebeple BOZULMASINA, temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 28.01.2013 (Pzt.)