Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2010/44804 Esas 2013/5345 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

Davacı, ücret alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalı işveren bünyesinde geçici işçi olarak çalışırken Bakanlar Kurulu tarafından daimi kadroya alınmaları hususunda karar alındığı, bunun üzerine başvuruda bulunulduğu ancak işveren tarafından daimi kadroya alınmaması üzerine bu işlemin iptali için idari yargıda iptal davası açıldığı ve işlemin iptaline karar verildiğini, daimi kadroya geçirilinceye kadar 1 ay süreyle ücretsiz izne çıkarıldığı 2004, 2005, 2006 yılları için ücret alacağı istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının aldığı disiplin cezası bulunduğundan daimi kadroya alınmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının daimi kadroya alınmama işlemi idari yargı kararıyla iptal edildiğinden davacının ücretsiz izne çıkartıldığı 2004, 2005 ve 2006 yılı için birer aylık ücret alacağı bulunduğu gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Taraflar arasında işçinin ücretsiz izinde olduğu dönemde ücrete hak kazanıp kazanmadığı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
4857 sayılı İş Kanununda 32 nci maddenin ilk fıkrasında, genel anlamda ücret, bir kimseye bir iş karşılığında işveren veya üçüncü kişiler tarafından sağlanan ve para ile ödenen tutar olarak tanımlanmıştır.
Ücret kural olarak dönemsel (periyodik) bir ödemedir.
Kanunun kabul ettiği sınırlar içinde tarafların sözleşme ile tespit ettiği belirli ve sabit aralıklı zaman dilimlerine, dönemlere uyularak ödenmelidir. Yukarıda değinilen Yasa maddesinde bu süre en çok bir ay olarak belirtilmiştir.
İş sözleşmesinin tarafları, asgarî ücretin altında kalmamak kaydıyla sözleşme özgürlüğü çerçevesinde ücretin miktarını serbestçe kararlaştırabilirler.
Somut olayda davacı 2002 ve sonrası yıllarda daimi kadroya atanana kadar davalı işyerinde geçici işçi olarak çalışmış ve bir ay süreyle ücretsiz izne çıkartılmıştır. Davacı bir aylık ücretsiz izin döneminde çalışmamıştır. Dairemizin yerleşik içtihatlarına göre ücret çalışmanın karşılığıdır. Davacı ile aynı durumda olan başka bir işçi tarafından ... 13. İş Mahkemesinde açılan dava mahkemece reddedilmiş olup verilen bu karar Dairemizin 02.05.2012 gün 2010/6698 E. 2012/15200 K. sayılı kararı ile onanmıştır. Dairemizin emsal kararı da nazara alındığında mahkemece davanın reddi gerekirken kabulü hatalıdır.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 12.02.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.